Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

Ben bir ormanım.
Siz öyle diyorsunuz diye
Kendime orman diyorum
Yoksa, ben kendime orman demeye
Utanıyorum
Çünkü,

Hiçbir şeyden almam, onun tadını
Ne şekerde, ne kaymak da, ne balda
Ya içim sızılar, yada coşarım
Bir türkü sesini, duyduğum anda

Türküdür ekmeğim, türküdür suyum

Çok pişmanım çok
seni o kadar sevdiğime
Yazık oldu yazık
kurduğum onca düşlerime
içime huzur salan hayellerime
o kadar inanmıştım ki sana

SEVGİ YEL OLSUN YAĞMUR OLSUN

Sevgi yel olsun
essin dünyanın her yanına
doğusundan batısına
kuzeyinden güneyine

YAŞAMAK ZOR

Onurluca
İnsanca
Eğilmeden
Bükülmeden

Yeniden Bir Savaş Verilmeyince


Düşman sel olurda gelir hışınan
Önünde set olup durulmayınca
Bu sömürü bitmez bilin peşinen

YOKTUR

Gelin çocuklarım öğüt vereyim
Halka örnek olun sizi göreyim
Sizinle her zaman gurur duyayım
Sıradan insanın özü de yoktur.

Kırıldın mı canım bana
Yoksa küstün mü babana
Gel şöyle sarıl boynuma
İstediğin sevgi olsun

İpek saçlım ela gözlüm

NE ACILAR ÇEKTİK YAVUZ ELİNDEN


Ne acılar çektik Yavuz elinden
Kırk binden çok Türkmen başı kestirdi
Kurtulmadık Ebu Suut şerrinden

Savrulur saçları bahar yeliyle
Gülerek oynayan sunaya bakın
Herkesi küçükten gören haliyle
Sekerek çektiği halaya bakın

Bir benzeri yokki köyün içinde