Belki,
Belki bir gün.
Üst üste koyup anılarını,
Umutlarını toplayıp alel acele,
Bir suçlu gibi,
Tavlana bağlama sakın
Soyunu bilmediğin atı.
Olsa da Küheylan
Sakın yeme bilmediğin nebatı
Olsanda “Sultan” yada”Han”
Ne damat ol,ne gelin al,
Hey gidi hey
Dini bütün vatanperver
Koca Sakıp.
Haşa huzurdan ya allahsın,
Gözümüze bakıp bakıp ,
Yada bizi mal sanıp.
Sen.
Tapılası bakışlarınla,
Ellerim kadar yakın,
Yaşadığım ansın.
Ve bana
Ben kadar yabansın.
Rüyamda gördüm Şeyh’imi,
Koca Dev BEDRETTİN’i,
Serez'in Esnaf çarşısında.
Hüzünlü kederliydi.
Ama, umut dolu dirençliydi.
Şimdi,
Bütün gençlik yıllarımın,
Yaşanmışlıklarımın geçtiği
Sokaklarında Denizli'de,
Yapayalnızım işte.
Ne başlar gördü insanoğlu berbat
Bağdaş kurup oturduğu sofrayı
Kirletti her yeri başım diye heyhat.
Yok olup gitti kalmadı mezar taşı
Ne başlar gördü insanlar havalı
Çaresizim dostlar belalı başım.
Durmuyor ,akıyor gözümden yaşım.
El ile değil kendimle şavaşım
Söyle söyle söyle nere gideyim
Kader mi çaresizlik mi kısmet mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!