Metin Başol Şiirleri - Şair Metin Başol

Güzelliği kendinde saklı
bir bahar günüydü sıra dışı
kuş sesleri geliyordu
çok uzaklardan…
bulutların üzerinde
dans ediyorlardı sanki

bir sabah erkenden uyanıp
güvercinlere yem verdiğin oldu mu hiç?
çatıların sundurmalarına tüneyen güvercinler
bir avuç yem kırıntılarına nasıl üşüşürler
hiç birbirlerinin yemlerinden çalmazlar
nasıl bilirler saygı duymayı

seni sevmek
kendini bilmektir
seni sevmek;
ağız dolusu sözlerin varken
susabilmektir
ve sana koşmak isterken delice

Ne vakit ellerimi cebime atsam
Bir garip Orhan Veli olurum hemen
Bir kevgir oyunu oynamaya başlar parmaklarım
Kimi delikten aşağı sarkar
Kimi bir beze toslar.

Ne kadar derinden sızlarsa acı
O kadar kanatır yarada sızı
Doktorda yoktur, sendedir ilacı
İnceden inceye çalarken sazı

29/08/2008-Ankara

Git-miş-tin…
...............
...............
Biliyorum
Gitmiştin...
Ama…

Erzurum caddeleri hep yalnızlık satıyor
Mendil satan çocukların hüznü acıtıyor
Bir sen vardın, üşütmezdin hiç ellerimi
Böyle sessiz oluşun yar, ciğerime batıyor

Bakar mısın az kızım,
Sensin baharım yazım
Kış bilmezdim, olsaydı
Kızkardeşin baldızım.

…………….......................... “GECE MAHPUSU” adlı şiiriyle,
……………......................................………bu şiirin ilham perisi olan,
………….................................................Şair Arkadaşım Sevgi SÖNMEZ’e.
........................................................................................Teşekkürlerimle…

.....................................

Ötelerden bir yerden,
Kalkıp,
Sana,
Gelemedim ya,
Dağları, ovaları aşıp,
Varamadım sana,