Önümde yollar ırmaklar gibi akıyor
Tek yol duble..
Gidiyor sonsuzluğa
İçinde şeritler yüzmekte.
Ne ızdırabım kaldı ne neşem
Bir yaz akşamı
Yüzüm harrana dönük
Sırtım hasrete
Sırtım yıpranmışlığa
Sırtım artık hiçbir şey
İfade etmese de
Şehrin kıyısında yalnızsın
Yalnızlığın yeşil kanıyor Mehmet
Üşümüşsün zengin yüreğinle
At zarını düşeş gelsin mesela
Kapat geceyi perde çek
Karanlık olmasın mesela
Bir bardak su iç şu hayatın üstüne
Adına yakmadan türküler hiçbir şeyin
Berrak olmasa da
Bırak geçsin zaman oluktaki su gibi
Alacağın kalmamış zaten
Açım soğuğum
Tutunamıyorum
Ne atarsam ağzıma
Büyüyor içimde yutamıyorum
Dünyanın bana görünüşü
Bir hayalimiz vardı Abdurrahman kardeş
Köyün tozlu yolunda
Toz tutmayan parıldayan
Tazyikiyle gözlerimizden fışkıran
Bize uzun samsun sigarasından
Daha yakın bir hayal
Bir çığlık kopuyor içimde
Bir çığlık ki titretiyor tüm organlarımı
Ellerimle göğüs kafesimi açmak
Öylece yere serilmek
Çırpınmak sonra
Ve ardında
Gökyüzü içini boşalttı
Bilmem kaç metre küp su
Okul bahçesinde birikti
Şehrin sokaklarına doldu
Ve uzak tarlalar içti
Bilmem kaç metre küp su
Gül bana oğlum hep gül
Sen güldüğünde nice gül bahçesi görünür bana
Yumru ellerin değdiğinde yüzüme
Bir kat daha severim yaşamayı
Seni tertemiz bir dünyayla karşılamak isterdik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!