Uçlar riskin
Cirit sahası
Olduğu günden beri
Uğur böcekleri
Uç uçlarında
Parmakların uçlarında
Hemen her bahar rengarenk gelinciklerle
Yeşillik köpürten otların arasında
Sizi görür görmez sevinçten hoplardım
Sonra incitmeden avuçlarıma koyar
“Anneniz telli pabuçlar almış” deyip
Bir çocuk kalbiyle uç uçlar yapardım
Sen kaç bakalım mavimsi duygulum
Beni dolunay yalarken bakışlarımdan
Bugün ninniye gitti sevda, yorgunum
Bıktım, bir kedi gibi miyavlayıp duran
Çorak arazi çocuğu yakarışlarımdan
Kurumuş bir dal
Kadim bir yıla ait nal
Göl kıyısına terk edilmiş sandal
Suyu sızım sızım akan dargın bir çeşme
Hurdacıda gördüğüm her nesne
Üzer beni hep dostum
Ey yalnızlık! Kimilerine göre çileli
Giyenleri dağlayan cefalı bir kostümsün sen
Ama benim, kendimi bildim bileli
Peşimi hiç bırakmayan, tek vefalı dostumsun sen
Hemen her sabah, hanemle vedalaşır, yollara düşerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!