Mesut Özbek Şiirleri - Şair Mesut Özbek

Tüterken acı gerçek konuşma sus diyorsun
Bu yol da dikenler de var bunu iyi biliyorsun
Güzellikler gitti her taraf ayrık otu görüyorsun
Yoruldum artık bana müsade

Vefa kaybolmuş,riya,yalan,racon kesiyor

Uyanmıştım bir sabah
Tatlı derin uykudan
Çekiyordum her dem ah
Beni neydi korkutan
Hasretini duymuştum
Gözlerini silmeden

Gel biraz yanıma otur çocuğum
Çektiği acıları anlatayım sana ulusumun
Bilmelisin manasını hain tuzakların,kanlı pusunun
Ben göçüp giderken, sen bekçisi ol yurdumun

Bir sabah vakti Kırımdan dolduruldum vagonlara

Bana bir aşk şiiri yaz
İçinde sevda pınarları çağlasın
Tutup alıp beni götürsün
Eski zaman masallarına
Ferhat ile dağ deldirsin
Mecnun ile çöllerde gezdirsin

Maske altında suret saklayanları
Menfaat için küfür ile yatanları
Yemlik kullanıp insan avlıyanları
Kendini adam alemi hıyar sananları sil gitsin

Kazığı allayıp pullayıp satanı

İtiraf ediyorum
Senle dolu sensizliğimi
Aylaklığımı
Boşvermişliğimi, çabasızlığımı
İtiraf ediyorum

Madem gidiyorsun bakmadan ardına
Mektupları şiirleri yak öyle git
Senden birşey kalmasın artık bu canda
Hayalleri rüyaları yık öyle git

Yıllar bir şey vermedi benim sevgime

İşte geldi anılarda kalan o yıl dönümü
Açmıştım içimi sana bir bahar günü
Şimdi acılar yakarken gönlümü
Sen yoksun

Geçmişle yaşamak tat vermiyor

Akşamları sabahlar sarar
Ruhumu gönlümdeki gurbet
Otel odalarında beni şafakla yalnızlık sarar
Tek arkadaşım gönlümdeki gurbet

Duyarım burukluğu dökülen her yaprakta

Büyük öküz sürüsü yayılmış gönlünce otlakta
Aslanlar etrafında sürünün fırsat aramakta
Ama mümkün değil girmek güçlü sürü arasına
Telef olup gitmek var ya tekmeye ya boynuz yarasına

Dolaşmakla geçiyor günleri zavallı aslanların