Meryem Keskin Şiirleri - Şair Meryem Keskin

Aşkı yağlı ilmek taktım boynuma
Can dediğim canan düşürdü derde
Her gece resmini aldım koynuma
Yıkıldı üstüme gök perde perde
Can dediğim canan düşürdü Derde.

Yıllar sonra kesişti bir deryada yolumuz,
Ben sevdalı sen mahcup sustu kaldı dilimiz
Çöllerde susuz kalan kuldan beter halimiz,
Gülizar da solmayan gonca güldün demedin!
Allah’ımdan armağan sen tek kuldun demedin!

Anladım ki sende, vefa yok imiş,
Elde senin gibi, seven çok imiş.
Dilinden dökülen, her söz ok imiş,
Gel gönül haneme, dol demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.

Başımı yastığa koydum binbir hayalle.
Ne ölüm aklıma gelmişti, nede zelzele.
Önce bir sessizlik çöktü yüreğime.
Sonra, ürkütücü bir ses.
Her yer sallanıyordu.
Rüya zannettim önce,

Eğlen hele sevdiğim, sana diyeceğim var,
Ömür son baharında, saçlarıma yağdı kar.
Yüreğinde bana yer, var mı acep nazlı yâr,
Eğer müsaden varsa, gönlün çalmaya geldim.
Derdi çekip sinenden, derman olmaya geldim.

Görmüyor musun sen, ne hallerdeyim
Döktüğüm göz yaşım, dert olsun sana
Yanıyor yüreğim, bak çöllerdeyim
Virane gönüller yurt olsun sana.
Kapanmaz yaralar, şart olsun sana

Nedir bu feryadın nedir bu ahın?
Bir vefasız için dile mi düştün?
Karanlık geceden çıkıp sabahın,
Çiğ tanesi gibi güle mi düştün?
Bir vefasız için dile mi düştün?

Niyaz ettim durdum, sabaha kadar,
Seven var mı seni, sevdiğim kadar.
Zor olan ne varki, yokluğun kadar,
Yüreğim kurudu, çöl diyemedim.
Tutuldu dillerim, gel diyemedim.

Koskoca bir yılı daha geride bıraktım.
Hayatımda artısı ve eksisi olan, bir sürü insan,
Ve bir sürü olay.
Yeni dostlar tanıdım.
Dost bildiklerim den ayrıldım.....

Yaslandım duvara öylece kaldım,
Şöyle bir geçmişi andım bu gece.
Kapattım gözümü maziye daldım,
Bir of… çektim içten yandım bu gece.

Yüreğim yaslı bak gözlerim yorgun,