hissiyatı ezilmiş bilgeler
sezgiler arıyor koklayacak
poleni bir orkide yaprağında solan
yeşili ayan ormanlarda solunan
bal akan ağaçlar, reçinesi şaraptan
göklere mesken, bulutların gürültüsünde
bilinmezlik atlasımda bir patikadayım
sonu nereye çıkar
bilmediğim
hangi yola sapacağımı
hangi düşü kuracağımı
kimi düşünüyorum
kor gecenin kıyısında
kimi özlüyorum için için
sevdiğimi mi
sevdiğim sevgiyi mi
içim kanarken nehirlere
bir öpücük kondursam tam şu an yanağına
gökyüzünden sana uzanan bir merdiven
tanısam seninle uçsuz bucaksız diyarları
seninle açsam gözümü bahara
kar taneleri senin ellerini tutarken erise
yaşam, hiçliğe anlam arayadururken;
bir yol ki sana çıkar tüm engelleri aşaraktan
bir göğü parçalar bir yeryüzüne açar
o ki güneşlerin en aydınıdır, aydan bile parlak
bir ölümün sancısıdır
o ki hayatın anlamı, o her şeyin başlangıcıdır
o her şeyden berrak ve ak
bir buğday tarlasında
yarabere içindeyim
korkulukların suretlerinde
yine seni görüyorum
nereye gitsem her köşem
bu sabahlar anlam taşır
gözyaşlarını teknelerle,
kıyıya ulaştırır...
bu sabahlar soğuktur
yorganın altına saklanır,
karanlıkta çalılıkların dibindeyim
ay ışığını bekleyen seyyahın kendisi
gün doğunca şenlenen baharın sesiyim
bir gül tarlasından çaldım resmini
ismini sayıkladığım geceleri yazdım duru sulara
Canana eyledim hasret nehir dolusu..
Düşlere ettim seyir, düşünceler ki; seninle serili
Kuşlara sordum halini, içimde yekpare bir sevda
Bulutlarla ettim hakkında hasbihal
Arzuhalim saadet seninle sabaha gözünü açan,
Gülümse ki aydınlansın günüm sabaha varan...
cennet ne güzel mabet sevgilere aşiyan
dağlar evvelden beri nice dertten aşınan
bu küçük şehir çaresiz kuşlara mesken,
sayısız gün tanıyor takvimde kaybolan…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!