Meral Demir Şiirleri - Şair Meral Demir

beşi de aynı elde olsa da parmakların
aynı iş için çalışırmış görünse de
beşi de dese ki bu işte çoktur payım
her biri ayrı telde çalar, şarkı tekse de

Dudaklarımı değdirmediğim
ney-imsin...

Soğuk taşlara unuttuğunu hatırlatan
bir yanardağ selimsin...
Çıkılan yolun neresindedir bilinmez...

Azalıyorummm...
Eksildim bennn..
Çoğaldı
kundaklandıkça yeşermeyen cümlelerimmm...

Perşembem sarılıp kalmış

Bestesine başlanmadan

Güftesinin noktalandığı şarkıların

Kahramanlarıydı onlar....

Pusulası kuzeyi gösteren transit “sen” seferlerinin düş istasyonlarında
ya bavulumu kaybettim
ya içine “sen” sokaklı adresler iliştirdiğim cüzdanımı…

Ya kararsızlıklara konulmuş ek seferlerden öncekileri kaçırdım
ya göğe uzanmış bir karış menzilden göz kırpan aklımı…

Sustu günler...

Yine yalnızlık hüküm sürmekte

Neden hep akmaya hazır gözlerim

Dilimin her ben deyişinde

Sen dökülüyorsa iliklerimden

Seni arıyorken

çizgi film kahramanları ile kaplı
ilk kitaplarımdı en tatlısı…
kendi ağırlığımın yarısına ulaşan
çantam da bir başkası…

ardından kitaplar, kitaplar, kitaplar…

Gün doğmazdı gölgendeki ay ışığına...
Ben hep karanlıklarının yoldaşıydım...
Az pişmiş bir mutluluk koymuştum kaşığına,
dil ucundan öte yol bilemedi...

Nuhun gemisinden kalma

Zurnada peşrev inadı
satarken pazarda ağız;
görmesin göz,
bilmesin his...

İzi kalacak