Erkek yapar normal, kadına özgü namus;
Diyen, şeref yoksunu ,cahil deyyus,
Ruhunu şeytana satmış ,beyinsiz kuduz,
Hangi din demiş bunu söyle arsız domuz.
Başkasının namusuna göz diker,laf söylersin
Kendi karına ,kızına gelince namus dersin.
Ne kadın kurtulur ne çocuk ne de bebek
Ne köpek kurtulur ne kedi ne de inek
Göç eder kaçar ,insanı görünce eşşek
Namus elden gidecek diyerek..
Bu ne tür hayvanlıktır desem hayvana yazık
Sokacaksın bunlara kaktüsten bir kazık
Eldekinin değerini ve yetinmeyi bilemedik,
En iyisi,en güzeli ,daha fazlası dedik.
Maddiyata hapsolmuş ruhlarımız,
Bir yalandan ibaret mutluluk arayışımız.
Bir eşya bir mal gibiydi ,
Etme beni tahkir etme beni zem
Seni bekledi şu gözler her dem
Suçsa günahsa bu; hakkımdır
Alevlensin kalbimde elem
Sevmenin nesi yanlış ayıpmı beklemek
Karpuzun tadı kabak,
Simalar parlak , akıllar çatlak,
Gönül ayrı,dil ayrı ,gözler ayrı ,
Dansöz misali ; bir oynak mı bir oynak.
Kayıplarda ise dürüstlük ve ahlak..
Yüzdeki tebessüm içteki acıya peçe
Gönüle gündüz yok herzaman gece
Okunan her kelime seni gösteren bir hece
Sen çözülmesi zor bir bilmece...
Öküzün trene baktığı gıbı baktı sana, İçindekilerden habersiz.
Anlaşılmadın diye üzmen kendini pek bir yersiz,
Puştun tekiydi ,alçak münasebetsiz.
Yabani bir dağ hayvanıydı ruhu,
İnsan olsa da sureti ,
Yemlenmekti otlaklıklarda her daim adeti.
Sevil neşelen, sevme yanarsın
Gözlerine perde iner, gerçek sanırsın
İnsan gördüğün öküze kanarsın
Bu bir hayaldir ,boynuzlanırsın.
Sevgi bir yalandır, gerçekler çıkar
Bilinmez kıymeti, değer bilenin,
Kutsaldır ayağı tekmeleyenin,
Hor görülür sevgisi ;içten sevenin,
Sıfatına tüküreyim ben böyle adi devrin..
Dokuz köyden kovarlar dürüst olanı,
İt olur koşarlar,et yerine kemik atanı.
Ah yokmu şu bazılarının boş havası
Ne karakteri var ne de zekası
Ya parası var ya badanası boyası
Kibir ;ruhların yayılan salgın vebası..
Üfleyip şişirilmiş renkli balonların
Tezek kadar yok faydası..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!