Memik Oğlan Şiiri - Müslüm İnan

Memleket sömürene güzel yer, içer gezer,
Çilesini çeker fakir fukara neden fakir bunlar!
Adını köylü çifçi işçi koydular...
Çalışır çırpınır su elektirik; gaz.
Fatüralar birikir verirler mahkemeye suçu sabit
Yatar birkaç yıl af çıkar kürtülür dört düvar arasında!
Özünde utanır; gariban döner köyüne!
Zalim duzenin içinde misafir gelir misafir gider
Fevodal düzen içinde çaresiz memik oğlan
Yillar geçer karışır çoluk çocuğa!
Adım adım karışır dünyanın karanlığına
Fevodal duzen hüküm sürer her yerde
Zülümü yaşar memik oğlan can pazarında
Sevdası hasreti ay ışığını bekler
Sazlıklar dik yollar ay; ışığında geçer
Utana sıkıla çaresizlik içinde döner:köyüne
Memleket ağalara beylere güzel yer içer gezer Sömürülür memik, oğlan, kanun nizam içinde
Elleri,boş yürür dunyanın, karanlığında
Köşe kapmaca kanun yapanlar...
Fevodal düzenin; kendisi
Memik,oğlan" bir zerredir" gitmez! öte....
Karanlık,günün ortasında "beylerin, sesi,yükseldikçe
Ölmemiş memik oğlan dur! diyecek gucu,kalmamış!
Ağlar; memik oğlan zam gelmiş ekmeğe; soğana!
Gözlerden ırak bulutlu bir gunde, yürür, vicdanlara
Memik, oğlan yaşamı bitmiş sermayesi bir dikili taş
Sanki beynine kurşun,yemiş kaderi kötü yazılmış!
Memik oğlan henüz,otuzbeş yaşında....
Uyu memik oğlan uyu,dağı,dağa arşıliyan,idin!

Kar; tipi; dinlemez, gider,idin
Türkiyeden süriyeye bir geceden geçer idin!
Geceleri aslan gibi; yaman; idin!
Uyu; memik; oğlan,uyu gitmez öte hükmün
Geride bir dul kadın uçte delikanlı
Deli kanlılar büyür karanlık günün ortasında
Gün bü gündür başlar hayacan
Gençler görür fevodal duzenin çirkin yüzünü
Yalnızlık vadisinde karamsızlık çöker "gençlerin- üzerine
Olsun memik oğlanın çocukları bunlar,
Karanlığın,sonü ulu bir şafak
Merhaba demeden sarp kayalarda geçmeyiniz,
Korkmayiniz gunbe gun yureğinize z ülüm işlemez
Zülümde,işkencede ölenler kardeşiniz!
Gücunuz eksilmez acıdan kahardan
Hiç bir güç kapatamaz güneşinizi...
Dağların ufkunda gelir gürül gürül
Fevodal düzen kürmüş zindanları acılar,kaharlar, bizim!
Nazımlar müslüm; ler! yatsın diye
Anadolü topraklarında acı çekmiyen kaldımı...
Acılar yüreğin bileyler
Acılar doğuyor şafakın ucunda
Doğan bebeğin adını memik oğlan koymuşlar,
Merhaba memik oğlan ağlasın seni doğuran anan
Akan kana duşan cana
Dur demezseniz başınız girer derde
Hesap sorulmadan yeni bir gune merhaba
Beraber gezelim anadolü dağları gelsin dile
Şikayetim yasaktan yana olanlara!
Şikayetim ceza yağdıran hakimlere
Şikayetim var kanun yapanlara
Kalemleri, yazar fevodal düzende yana
Ondandir dağlarda memik oğlanlar,
Memik,oğlanlarla yürür,dağlar...
Dağların, ardında analar ağlar
Gör hakim bey gör dağların ardı ne sana laz ım ne- bana
Yaz hakim bey yaz fermanlı bir barış....
Fevodal, düzenede dokün biraz
Ayva uzum nar sizin olsun
Ye hakim bey ye helal hoş olsün
Yaz hakim bey yaz fermanlı barış