Bir ev gibi iki kişi
Dışarıdan rengarenk…
İçinde bir odadır bir tanesi
Hiç girilmemiş, gizemli…
Zihninde karanlık odalar vardır diğerinin
Gelinlik içinde düşlüyorum seni.
Yine çok güzelsin.
Bembeyaz bulutlar,
Masmavi umutlar gibi
Seveceğim seni.
Eylül - Ekim – KASIM
Sessiz geçti Kasım.
Özgür ve yavaştı mevsim.
Zaman aleyhimize işliyor.
Dünya durmuş gibi…
Eylül - EKİM - Kasım
Ağırlaşıyor her şey bu sabah.
Yeryüzü sırılsıklam.
Gökyüzü kupkuru…
Üzerinde bir ağırlık var kuşların.
Nice güneş karartır.
Nice gündüzler gecedir zira.
Nice ağaç fırtınadır tek kişilik.
Nicesi Kasım’da bir bahçe…
Nice mevsim bazı filmler gibidir.
Şiirde yazılmıyor sana birkaç dize.
Ne yazsan yetmiyor.
Ya yüklemsiz cümleler,
Ya devrik.
Anlattın sanıyorsun, eksik.
Bir ay vurdu geceye
Bakışlarını duydum.
Dokundum bir denize
Sesini gördüm.
Yakamozlar izledim sessizce.
Gözlerini andım gülerken ki...
Herkesin bir yolu vardır, gidemediği içinde.
Yalnızdır başında.
Tozunu yutmak gerekir.
Bir yol olsa gecesiz,
Görmemesi gerekir korkunun.
Nesli tükenen onlarca canlı vardır.
Seni düşününce
Bulutlar dağılır ülkemde
Ufka uzanır güneşin
Bir dağa veririm adını
Açar çiçekler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!