Melih Üstünel Şiirleri - Şair Melih Üstünel

Sen varken herşey başka güzeldi
Ölümünle altüst olduk baba
Eş dost herkes bizi tekmeledi
İnadına dik duracağız baba

Haliniz nedir diye soran yok

Sana beddua etmiyorum
Sen zaten belanı bulmuşsun
Ama inan insan değilsin
İnsanın kahpesi olmuşsun

Şimdi sen benim dostummusun?

Varlığı sana ben öğretmiştim
Yokluğuysa ben senden öğrendim
Nankör çıktın yazık olsun sana
Benden beter ol yalan dünyada

Kocaman bir sıfırım sayende

En büyük kurşunları sen attın bana
En büyük acıları yaşattın bana
En büyük kinide sen öğrettin bana
Çok ağlattın beni helal olsun sana

Ne yaptımki sana suçum neydi benim?

Düşünüyorumda sana verdiğim temiz yüreğimi
Ne kadar üzdün yıprattın ne kadar yordun bilemezsin
Küstürdün beni dünyaya soldu içimdeki gül bahçem
Bir gün ararsın benide nerede olurum bilemem

Sevgi diye öğrettiğin dert olarak kaldı içimde

Dünyalara değişmezdim seni
Artık bu yürek seni istemez
Ben sevdikçe sen ağlattın beni
İçimdeki sana kurşun yetmez

Sevgimi çevirdin düşmanlığa

Bu günler dostum oldu benim
O yıllar artık senin olsun
Ben artık gülmeyi öğrendim
Geçmişim senden hesap sorsun

Yıllar kaçtı ben kovaladım

Seninle sevgiye merhaba demiştim
Bana inanılmaz heyecan vermiştin
Acıları tek tek verdin yüreğime
Yazık olsun sana ağladığım günlere

Sence değermiydi bu yaptıklarına?

Düne isyan edenlere
Bu günü sevmeyenlere
Yarınada küsenlere
Sizlere iki lafım var
Kulak verin sözlerime
Dünya büyük bir kitaptır

Yıl seksenyedi karar anı oniki yıl on ay beş gün
Sanki yaşamın bitti yeni evin dört duvar arası
Kuru ekmek çorba su artık hayatının bir parçası
Hiç çekilmez işin içinde varsa birde aşk acısı

Anan sağ baban sol duvar olur yarinse tam karşıda