Melih Üstünel Şiirleri - Şair Melih Üstünel

Hey garson birbuçuk ızdırap al bana
Güzel pişsin azıcıkta gevrek olsun
Üstüne buzlu suyu sakın unutma
Unutmaki hazmetmem çok kolay olsun

O kadar alıştımki acılara ben

Sensizliği yaşıyorum senden çok uzaklarda
Elimde sazım masamda rakım karşımda resmin
Dayanılmaz anlatılmaz birşey sadece yaşa
Mızrapta sevgin duvarda resmin rakıda ismin

Bu gece yüreğim buruk içimde paramparça

Çektirdi ise birileri sana
Düşünmesende yürekten silinmez
Unutmayı ne çok arzulsanda
Gönül yarası kolay kolay geçmez

Başlarken sevda biterken bol acı

Sen güzel dopdolusun neşeyle
Ben o güzele tapan bir deli
Sen yaşamın zirvesine layık bir insan
Ben oraya ulaşamayan ve aciz
Ulaşılması güç sanki yıldızlardasın
Oraya ulaşamayan zorluk çeken biriyim

Bugün doğan günün farkı ne dünden?
Yarına gizlenen ümitlerim yok
Mazideki hüzün kopmadı benden
Yarınlara dair artık çabam yok

Neler sığmadıki şu yüreğime

On insandan biri yanlış oğlu yanlış
Dersenki bu durum böyle sende alış
Adam olmayana laf çok artık sustum
Kahpelik yapanı asacaksın dostum

Birbirine darbe dert veren verene

Dertlerde mesut eder
Sevmesini bilirsen
Özlem de mühim değil
Çekmesini bilirsen

Bana sevda diye verdiğin dert çıktı
Gözlerim kör olmuş yaptığını görmem
Her geçen günüme aşkın ateş yaktı
Burda kazandında ahireti bilmem

Hayata küstürdün çok yıprattın beni

Zengin yer baklava börek
Fakir yer bulgur bulamaç
Ertesi gün ikside aç
Bugün ben zenginim
Yarın belki sen
Bugün bulgur senin

Dostlarım unuttu beni bir köşede
Yalnız kaldım ben bu koskoca şehirde
Ne arayan ne soran kimse kalmadı
Özlem içime sanki kar gibi yağdı

Dostlar kayboldu çevremde çok yalnızım