Melek Dönmez Şiirleri - Şair Melek Dönmez

Bu gece çok uzun olacak belli ki,
yoksun,
Özlemin var,
Yolculuk var, hüzün var,
Yüreğimde sızı var.
Yaktım olmayan sigaramı,

Sevgi vereyim derken beni derbeder etti.
Günlerim yıla döndü, artık canıma yetti,
Ateşlere salıp da yüreğimi eritti,
Gözyaşım sele döndü yollarına bakmaktan..
-
Yollarını beklerim dönüp gelirsin diye,

Acımadın hayat, kıydın canıma,
Neler çektirdin de, girdin kanıma,
Acılı resimler, koydun anıma,
Zemheri ayında, çulsuz bıraktın.
-
Ne sevda yaşadım, ne murat aldım,

Karlarla kaplandı yer gök inan ki,
Sevdiğim sitemin bana nedendir,
Sesini duymadan uyanmazdım ki...
Dağlar yol verdi de ben gelmedim mi.
-
Gurbet elde sensiz yüreğim yanar,

Aşıkım diyerek çıkmışın yola,
Almışsın heybeni takmışın kola,
Belli değil nerde verdiğin mola,
Yürek dayanır mı koşup durmana.

Her kim tuzak kurarsa, yurdumun toprağına,
Dolansın ayakları, düşsün kendi ağına,
Sanırsın kan yağıyor, ovasına dağına,
Alevler sarmış yurdu, yürekleri yakıyor.
-
Yurdum kan gölü olmuş, bir türlü durulmuyor,

Zalım gurbet yine kapımı çaldı,
Çareler tükendi bilemez oldum.
Sevdiğim herkesi yanımdan aldı,
Kayboldu allarım, karayı buldum.
*
Eyvah dedim eyvah bana bakmayın,

Kim bilecek benim yürek sızımı,
Inişlerimi,
çıkışlarımı,
Yürek yangınlarımı.

İstanbul, Viyana, Hannover derken,
Yollarını mesken, tutmuşsun sanki,
Canından canların, öpüp koklarken,
Bu Dünya dar değil, sonsuz inan ki. -Neşe
*
Kuş olup uçardım kanadım olsa,

Yıllar yılları aldı,benim ömrümü çaldı,
Alnımdaki çizgiyle yalnızlık elde kaldı,
Yaşadığım gerçekler sanki birer masaldı,
yaşlısın sen diyerek, yüreğe akmadılar..
-
Erken açan güllerim bir nefes gibi söndü,