Melek Dönmez Şiirleri - Şair Melek Dönmez

Sıladan uzakta geçer günlerin,
Anneyim özlerim seni ben oğul,
Sensiz bilsen nasıl geçti günlerim,
Sevgi dediğim de sensin can oğul.
*
Bugün onüç nisan doğduğun günün

Gündüz hayalimde , gece düşümde,
İzlerin silinsin çekil git artık.
Hiç eser kalmadı bak gülüşümde,
Acıttın canımı, çekil git artık.
*
Hayatı toz pembe yaşamadım ki,

Su bulanmayınca,
Çiçek sulanmayınca,
Aşık yorulmayınca,
Hamur yoğrulmayınca,
Ocak yanmayınca,
Kahve kaynamayınca

Belki ilk diyeceksin,
Belki de son,
Ya da, unut gitsin.
Herşeyin bir ilki olduğu gibi,
Aşkın da ilki olurmuş.
O ne sımsıcak sevgi dolu bakış,

Bir çığlıktır adeta titretir bütün arşı
Ne güzelde yazılmış Türkün istiklal marşı,
Kenetlen gün bugündür, düşmanlıklara karşı,
Cumhuriyetle doğdum mutluyum umutluyum..
-
Atamızdan Emanet Gençliğe hitabesi,

Çok çocuk olsun derler, doğurur düşer derde,
Plansız çoğalırken, aramaz derman nerde,
Bakarken üzülürüm, oturur yüzü yerde,
Açım açım yazarak duygu sömürüyolar.
*
Üst geçitler meskenli, sıralı otururlar,

Ya sitemini çek benden, ya da gelip tut elimden,
Sevda başta, akıl aşkta, deli gönül olmaz maşa.
Neler yazsın bu kalemim, bir sey gelmiyor dilimden.
Yürek yasta, kalbin hasta, akıl alma aşkla yaşa.

Yine feryat etti sensiz bu gönlüm,
Dostlarından haber gelmiş dediler
Ne desem dinlemez, densiz bu gönlüm
Yar yönünü dönmüş gitmiş dediler.
*
Yarimi gurbette eller mi aldı,

Ömür denen koşuda, çok yollar katetmişiz,
kimi günler gülmüşüz kimi gün kahretmişiz,
Bilmeden kıymetini, hayatı mahvetmişiz,
Dünya dönüp dururken, ateşlerde kavrulduk,
*
Bir iken iki olduk, üçler dörtleri bulduk,

Umutlar tükendi.
Kilit vurdum, zincirsiz yüreğime.
Zifri karanlık gündüzler,
Matem düşmüş gõzlerime.
Son bir defa bakmak istemiştim gözlerine,
Kırıldım, gücendim, özüme döndüm,