Melek Dönmez Şiirleri - Şair Melek Dönmez

Yüksek yüksek binalara bir haller oldu,
Oysa diyorlardı ki,
Demiri, çimentosu boldu,
Boldu da ne oldu,
Deprem yok,
Heyelan yok,

Şekerim var dilim tatlı söylerim,
Tansiyon fırlamış bir bilen var mı?
Yasaklara bağlı kaldık neylerim,
Ayak yürümüyor bir bilen var mı?
.

Şu dünyanın düzeni, kurulmuş saat gibi,
Dünya elinde tutmaz, gelenler bir bir gider,
Ne eksik ne de fazla, tartılmış dara gibi,
En sevdiğin canlardan, hayatı kayan gider.
##
Ana baba kardeşin, eşin dostun sırdaşın,

Ne aşktan anlarsın ne tatlı sözden,
Yanıyor yüreğim gizli bir közden,
Ne kaldı dilinde verdiğin sözden,
Akıttın gözümden inci tanesi,

Ne çok veda edersin, çok gitmeden dönersin,
Kükremiş aslan iken, balon gibi sönersin,
Bilmem neden böylesin, sabrımı mı denersin!
Sevgimize su kattın, hayatımı kararttın.

Gündüz hayalimde , gece düşümde,
İzlerin silinsin çekil git artık.
Hiç eser kalmadı bak gülüşümde,
Acıttın canımı, çekil git artık.
*
Hayatı toz pembe yaşamadım ki,

Belki ilk diyeceksin,
Belki de son,
Ya da, unut gitsin.
Herşeyin bir ilki olduğu gibi,
Aşkın da ilki olurmuş.
O ne sımsıcak sevgi dolu bakış,

DÖNEMEM SANA

Ne şöhret istedim, ne şan ne para,
Bir damla sevgiyi, çok gördün bana,
Aşkınla her yanım olsa da yara,
Dönemem sevgilim dönemem sana,

Yine feryat etti sensiz bu gönlüm,
Dostlarından haber gelmiş dediler
Ne desem dinlemez, densiz bu gönlüm
Yar yönünü dönmüş gitmiş dediler.
*
Yarimi gurbette eller mi aldı,

Ömür denen koşuda, çok yollar katetmişiz,
kimi günler gülmüşüz kimi gün kahretmişiz,
Bilmeden kıymetini, hayatı mahvetmişiz,
Dünya dönüp dururken, ateşlerde kavrulduk,
*
Bir iken iki olduk, üçler dörtleri bulduk,