Bu gün sonbaharı hissediyorum
Dökülen yapraklar savruluyorlar
Ömrümden azalan günlerim gibi
Koşarak benden kayboluyorlar
Rüzgarın kokusu hüzne çalıyor
Gülme gözlerinle terk edeceksen
Bana ümit verip sevdaya koyma
Gün gelip adımı unutacaksan
Beni ateşlerde yanmaya salma
Pencere önünde yoluma bakma
Benim bu gece kayıplardan bir ses
Benim masumluğu unutamamış bir gün
Yürüyüp de gidemediğim yerlerde bir ün
Ve bir anı saklayamamış umarsızca
Gönül bağlarının seyrine daldım
Öttü şeyda bülbül gül yârelendi
Yüreğimi nazlı yarla doldurdum
Geçti sabâ yeli kul yarelendi
Âbın içtim yüreğime gam verdi
Hasret bağlarında dolandı gönlüm
Yaralı bir kuştu ağladı ömrüm
Ne bülbül ne gülde muhabbet gördüm
Bu gün zamandaki yolculuğumda
Serindir akarken gönül ırmağım
Sabah vakti ezan ile doğrulur
Kubbetüs Sahra da adın anılır
Rasülüllah gelir Miraç olunur
Kudüs yollarında Hakkı ararım
Zalime atılan kara taş gibi
Sen oraları unuttun belki
Taşı toprağı aklına gelmez
Çekip de gideli yıllar da oldu
Ama gönül bunu kabullenemez
Yıllar geçti hatıramda sen kaldın
Gönlüme bir hüzün çöktü yine bu akşam
Yine yalnız seni düşünüyorum
Uçsuz bucaksız tozlu yollardan
Hayalimle sana sesleniyorum
Sen gidince anladım
ne kadar yorulduğumu
bu hayatın içinde
ne kadar da yalnız olduğumu
sen gidince anladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!