Bir gülü özledim geride kaldı
Bir mahşer gününde görürüm belki
Bir gülü özledim o bakışları
Yüzünün içinde o öptüğüm yer
Bakma gözlerime ayrılır gibi
Nedense rüzgârlar dallarda saklı
Dallarda çiçekler hasret bıraktı
Her gece her günde acı bıraktı
Yolların koynunda yalnızlık bahar
Umut gülemediğim bir başka bahar
Pamuk gibi ellerini tutarken
Dokunsa kalbime bir melek eli
Annem değildi seslenen bu gece
Soğuk soğuk her tepeden bu yerler
Avucumda kumdan donmuş kaleler
Azrail mi tüm geceyi kaplayan
Suyun başında bekler elinde diken
Namerdi sanırlar darıyı eken
Dağıtır sarpını her yoldan geçen
Kiminle yürüdüysen onunla siflen
Sözleri yaralar acıyı dağlar
Şu fani dünyada bildim bileli
İnsanın eyisi hor gelir sana
Bir tas suyun ikram eden adama
Bir çelmeyi takmak hoş gelir sana
Helal lokma kaşındırır elini
Yürüyorum dikenlerin üstünde
İçimdekileri diyemiyorum
Yüreğim dolu gizliliklerle
İçimden akıtıp gidemiyorum
Attım tüm kaybolan ümitlerimi
Gidiyorum yolumda karanlığın izleri
Gidiyorum içimde bir sonbahar sabahı
Gidiyorum bir hüznün yumağında yaralı
Kaybolmuş bir hatıra olup da gidiyorum
Gidiyorum adın kalır fani ellere
Gönül inan bıktım senin elinden
Her güzeli senin canın mı sandın
Ahu gözleriyle bir baktı diye
O güzel gözleri senin mi sandın
Oturdum yanına sustum dinledim
Saçlarına Ak düşünce
Sonbahar gülü seçince
Rüzgâr eser İnce İnce
Gönül Neye ağlasın Ki
Bahar gelir gök delinir
Gelme sakın bıraktığın yerlere
Orada gazeller toprak oluyor
kinini akıtıp gittiğin yerde
Orada ağaçlar güller ağlıyor
silkindi yalnızlık attı kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!