Tozpembe hayatım
Seninle birlikte şenlendi
Kar beyaz bir sayfa açıldı
Aşk yeni sayfa yeni sen yeni
Gelen gideni aratır ya
Korkacaksın, gizli bir masumiyetin arkasına saklanmış
Renkli, kirli bakışlardan daha çok korkacaksın
Masumiyetin kendisinden
Ve sessizliğin dehşetinden de daha çok korkacaksın
Çok korkacaksın kendini öve öve bitiremeyenlerden
Çok sevdim onu ölümle yüz yüzeyim
Bittim, tükendim, vazgeçmedim, geçemedim
Aşk çok ayrı bir İşkence
Ben her seferinde onun esiriydim
Sessizliğimle ağladım, gecelerce yalvardım
Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim
Sevgi damla damla birikiyor insanın içinde
Zorluklar bir gün akıp gidecek hayatımızdan
Dardayken gelmedin
Kader bana gülmedi
Herkesin anası yanındayken
Bir sen yoktun ana
Geceler oldu uyuyamadım
İstiyorum başında telli duvaklık
Ne isterim hurilik ne de meleklik
Yârimden isteğim sadece insanlık
Herkes evlendi bir benle o kaldık
Evlerinin önünde bulgur dibeği
Karlar yağdı son umut dağlarıma
Bulutlar çöktü sensiz kalan yanlarıma
Yalnızlık ağladı seninle olan günahlarıma
Dayanamam gayrı sensiz hatır sormalara
Gülemem artık gül yüzün gülse bana
Saklandım haydi bul beni
Söyle sevgili sen bilir misin tanır mısın beni
Hani bir gün aklına gelirde özlersen beni
Sana baktığımda ışıldayan gözlerimi hatırla
Beni gözyaşlarımdan sor
Yine gece sonlanıyor usulca
Uykusuz bir gün daha başlıyor
Beklemek ile günler geçmiyor
Dayanamıyorum artık
Aşkı bulamıyorum
Sığdıramadıklarımız ve susturamadıklarımız ağlatır bu gözleri
Unutmayanlar ve unutulmayanlar sığmaz bu gözlere
Ve akar gider bir sayfanın dizelerine
Gecenin en kuytu köşesine gizlenmektir belki de tek çare
Hıçkırıklar duyulmasın diye
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.