Mehmet Yücel Şiirleri - Şair Mehmet Yücel

Disiplin omazsa olmazıdır insanın. Displinisiz bir insan freni patlamış araca benzer; katar önüne bütün riskleri, alır alır alır... Bireysel disiplin kişinin birey olarak hareket etmesini sağlar. Bu harekat kişili ile toplum arasında bir tampon olup, disiplinsiz kişi tamponu sürekli kırar. Bireysel disiplin aileye, disiplinsiz yaşanan gerçekler kanalı ile de topluma yansıyınca. başarı, gurur, namus öğelerinin geçerliliğini su yüzüne çıkarır. Disiplinsiz bir kişi, aile bireylerini ve ailenin geleceğini kararttığı, displinli bir kişi ise karaanlığa saplanmış aileye ışık olur, kaldıraç olur, umut olur, aksilik ve engeller ile mücadeleye vesile olur.

Disiplini olmayan kişinin zamanlaması, refleksi, müdahelesi bozuktur. Eğer siz displinli bir hayat yaşıyorsanız ve disilinsiz kişilerle bir şekilde muhatapsanız kesin olarak yenilgi,kesin olarak bitişe doğru yol almışsınız demektir. Muhatapiyet vesilesi ile gücünüzün kaldıramayacağı şeylerle yüz yüze kalmanız mümkündür. Kişi,bazı şeyleri başkalarına havale ederek yaşıyorsa ve kendisi bu havale sayesinde displinli olma gereği duymuyorsa buradan oluşan olumsuzlukların önüne geçmek mümkün değildir. Aileyi meydana getiren unsurlardan bir tanesi disiplinsiz davranıyor ise on tane displinli kişinin bunu örtmesi mümkün değildir. Disiplin bu kadar
önemli, bu kadar vahimdir. İçki içen bir kişinin hem içki içip, hem de içtikten sonra dengesiz davranması bilinçli başlanan disiplinsizliğin, bilinçsilik haline bürünmesidir. Savunması ne olursa olsun, davranış şekillerinde tutarlı olmayan insanın hasta olduğunu düşünmek ve o kişiye bazı şeyleri inanmamak gerekir.

Aşık oldum diye, bu tutkusuna dayanarak taviz verip kötü niyetli kişilere karşı mağdur duruma düşen kişinin savunması, başına gelen yanlış olaylar arttıkça düşmeye başlayacaktır. Bir müddet sonra aklım başıma geldi demeye başlayacaktır. Bu geçen süre içerisinde başına gelen olayları savmak için aldığı destek ne kadar çok ise kişi o kadar hatasını uzun sürede anlayacaktır. Bir kaç kez başına aynı kötü şey gelmesine rağmen tekrarında israr eden kişi ise disiplinsizliği adeta kendine zevk olarak bellemiştir. Bu tür kişiler gidebilidiği yere kara giden ve bitmeye mahkum kişilerdir. Kendi içinde disiplini olmayan kişi, dışarıya karşı bunu uyglamsı da mümkün değildir.

Ne denli bir anlam.
Ne denli bir yaşam.
Görünmezleri bir görebilse.
Bir yorum yapar hiç değilse.
Düştüğümüz yalan.
Hepsi yalan, hepsi yalan...

En güzel hayat yüreklerde saklıdır desem inanırsın ama uygulamazsın.
Mahiyet insana yakışan gibi yaşamak desem desem hiç bir ilham alamazsın.
İnanman için kuş tutsam ağzımla, biliyorum özgülük suçlusu yaparsın beni.
Ne yapsam neylesem beyninmdeki ön yargıları silemeyeceğimi biliyorum.
En güzeli seninle hiç bir şeye başmadan, hiç bir şey yaşamadan gidiyorum.

Bir gün daha bitti günlerim ziyan.
Günü güne sarıp geçtiğim gerçek.
Yürekten geçeni eylerim beyan.
Efkara boğulup içtiğim gerçek.

İçmek çözüm değil içerim ama.

Büyükler küçüğü yutup yaşarken.
Tilki aslan yedi farkında mısın.
Kaplumbağa at'tan hızlı koşarken.
Üstüme yok dedi farkında mısın.

Kim derse desin aldırma sakın.

Fatoş bir Fatoş ki Fatoş'tan öte.
Gülüşler bir başka, bakışı Fatoş.
Ne yaratmış mevla bak şu kudrete.
Şimşekler misali çakşı Fatoş.

Düşünür dudursun hayal eylersin.

Var oluş bir eylem, gelişim eylem.
Eylemdir yaşamak, nefesler eylem.
Benim bu dünyada her işim eylem.
Kapanıp kaldığım kefesler eylem.

Güvenmek bir eylem, inanış eylem.

Çürük bir duvara yaslanan bilir.
Yıkılacak diye durdum bir zaman.
Duvardan farksıza ömür verilir.
Hayalle bir dünya kurdum bir zaman.

Yağmuru çamurda kalınca gördüm.

Bugün benim doğum günüm.
Gülümseyen bir ilkbahar; ben sitemli, ben matemli...
Ben efkar pusan dumanlı dağlar...
Vurulmuşam, yaralıyam.
İmsaklar atmaz, şafaklar sökmez.
Umudum, gül açmaz çağla dökmez.

Duy sesimi güzel ülkem.
Bugün benim doğum günüm.
Sensin aşkım, sensin ilkem.
Bugün benim doğum günüm.

Deli akan Kızılırmak.