Mehmet Yaş Şiirleri - Şair Mehmet Yaş

İçki, sigara içme,
Ömrüne kefen biçme,
Yanından bile geçme,
YEŞİLAY’cı olalım.

Esrar, uyuşturucu,

Bu bin yıllık kardeşliği,
Bozanlara lanet olsun.
Çare bilip kalleşliği,
Azanlara lanet olsun.

Bir bütünüz çağlar boyu,

Sayende gün geçmiyor Ortadoğu da kansız,
Milyonları yok ettin.. yersiz, yurtsuz, mekansız..
Bundan sonra rüştünü ispat etmek imkansız,
Hem suçlusun, hem güçlü.. hem eli kanlı fail;
Sen zaten gayrimeşru bir devletsin İsrail!

Bu son şansı gönlümüzün,
Yarına akit kalmadı.
Bu son demi ömrümüzün,
Sevmeğe vakit kalmadı.

Bu nasıl bir ihtirastı?

Hikmeti sebep ne bu hışım’ında?
İsyanla, nefretin karışımında..
Ufuk çizgisinin gün aşımında,
Kaf dağının bile arkasındayım;
Ben, sınırın öte yakasındayım.

Hiçbir kimse dolduramaz senin yerini,
Sen bu kadar özel olmak zorunda mısın?
Görmedim dünyada daha bir benzerini,
Sen bu kadar güzel olmak zorunda mısın?

Bakışınla, gülüşünle, letafetinle,

Asala Militanı gibi hırslı bir yazar,
Avrupa yalağından yallandıkça hep azar,
Utanmadan ulusal kimliğe kuyu kazar,
Hala ihanet eder ahde-vefa borcuna;
ORHAN YAMUK şimdiden kına yaksın kıçı’na!

Mehtabı okşayan suyun renginde,
Ayı kıskandıran yüzünü gördüm.
Dalga boyu kumsaldaki enginde,
Sonsuz bir hayalin üz’ünü gördüm.

Ruhum dövülürken aşk dibeğinde,

1974, 20 Temmuz sabahı,
Son emrini vermişti “Türk Barış karargâhı..”
Barbarlar sürüsüne dur! Diyordu nihayet;
Girne sahillerinde Mehmetçiğin silahı.

Bütün barışçıl yollar birer, birer denendi;

“Önce Vatan! ” aşkı var nabız atışlarında,
Öfke, aşikârsa da o kaş çatışlarında,
Korkunun zerresi yok kartal bakışlarında!
Dünyayı gözlerinden siliyorsun Mehmedim;
Ölürken de yiğitçe ölüyorsun Mehmedim!