Yaşam, bir bütünlükse bu evrende
Bir elma gibi mesela
Yada, yaşam ağacının dalında
İki yaprak olmaksa omuz omuza
Ve güz yelinde düşebilmekse el ele...
Bir pembe gül,
Bir serçe kuşu
Ve onlardan başka;
Bir gün ışığı biliyordu
Birde gecenin karanlığı…
İnsanlar bilse,
Yazın..
Tohum toprağa sarılır
Yaprak dala
Kardelenler aşktan yorgun
Uykudadırlar...
Pencereler gerisinde camgüzelleri
Gidiyordun..
Adım adım uzaklaşıyordu
Düşlerim, hayallerim...
Sen el sallıyordun
Ben tutunacak bir el
Yaslanacak bir dal arıyordum...
Gitmeliyim dedi,
Yürek kuşu gitmeliyim!
Yorgundu
Üstelikte kanıyordu hala
Sevda yarası.
Umutlandı bir an
Akar zaman.
Dünün kırıntıları kalır geride.
Hayaller matlaşır
Kulak çınlamaları biter.
İstesen bile,
Bilirsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!