İşte şimdi... Tamda şimdi...
Kaç kişi batan günü izliyor
Aynı yağmurda ıslanıyor
Ve kim bilir kaç kişi
Aynı yıldıza bakıp
Düşler, hayaller kuruyor
Mehmet Tuncer
Yoksun
Her şey kırık, dökük
Yorgun kalbimde çarpıntı
Gözlerim buğulu
Kayalıklarda bir başınayım
Beklediğim biri varmışçasına,
Enginlerde gözlerim.
Zulada şarabım,
Dudaklarımda sigaram
Alışkanlık işte elimi cebime atıyorum
Ağlıyorsun...
Biliyorum..
İşte şimdi...Tamda şimdi...
Oradasın yani sokağı gören pencerede..
Nefesinin buğuladığı cama birkaç kez
Cennet bahçesinin genç fidanı
Ağaç olamadan,
Dalına serçe kuşları yuva yapamadan
Susuzluktan değil,
Hardan, alevden hiç değil.
Terk edilmeyi sindiremedi besbelli
Hayat;
‘'Bir varmış bir yok muştan''ibaretse
Değmemeli hiçbir şeye...
Sol avucun hüzün gözyaşları ile dolu dolu
Sağ avucunda yok denecek kadar az,
Mutluluk gözyaşların olmamalı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!