Mehmet Tevfik Temiztürk Şiirleri - Şair ...

Düzen, denge, bu ahenk birliğin delilidir,
İlim, kudret, irade, Rab’bin özelliğidir.

İki farklı kural yok çünkü Rab’bimiz birdir,
Evrenler savaşmıyor, emir veren yine bir.

Hayvan deneyleriniz, ucuz yolla katliam,
Akıtılan kanlarla masum candan intikam…

Rab’be karşı ihanet, canilik, vicdansızlık,
Başka usuller varken bilimsel ahlaksızlık…

Ey gafil şunu bil ki bizler günahsız doğduk,
Rab’bimizce sevildik, Rab’bimizce korunduk…

Şeytan bize göz kırptı, yolumuzdan ayırdı,
Davetiye gönderdi, bâtılda ki yoluna aldı...

İnançsız, tanımadım, rastlayamadım bile,
Çünkü 1 ALLÂH(c.c.) vardır bomboş akılda bile…

Yer ve gök yaratanın açıkçası Rab’bimin,
Rab, yalnızca ALLÂH(c.c.) , sahibidir her şeyin…

Kibrin ve de gururun yalnızlığında kalmış,
Kimseye güvenmemiş, kimseye inanmamış...

Kendini güçlü sanıp hep gücüne inanmış,
Maddî kuvvetleriyle, kulları satın almış...

Mal ve mülkle övünür, fakirliği sevmezmiş,
Fakirlikten çok bıkmış, üstelik kin dilermiş...

Halkın içine gir bak, tanımadan bilinmez,
Bir nefsin kararıyla, dolduruşa gelinmez…

Elindeki tüfekle, korkusuzdun ve hürdün,
Maksadın av değilmiş, acımadın öldürdün…

Maksadın yemek değil, zaten eti yenilmez,
Hedef tahtası yaptın, ölüsü kâr getirmez…

10 yaşlarında iken, Ankara merkezinde,
Kardeşlerim ve ablam, Dikmen Mahallesinde…

Televizyon çok yeni, henüz birçok evde yok,
Yeni satın alınmış, evde kalabalık çok…

Kâinat denilen yer, ALLÂH(c. c.) ’ı delil için,
Suali gerekir mi, nerede, nasıl, niçin?

Varlığı apaçıktır, düşünebiliyorsan,
1 ALLÂH(c. c.) var, 1 ALLÂH(c. c.) !
Terk etmeden onu an!

2040 Yılına;
Çıkar mıyım bilemem!
İlmen emin olsam da;
Gaybı engelleyemem…

Yetmiş altı sayfalık,