Ruhum hiç gülmüyordu tebessüm gösterse de
İçimse hüzünlüydü hiç dinmez bir şekilde,
Oysa ne olacaktı otizm olsun olmasın?
Otizmli düşüncede bulunsun bulunmasın,
Benimsemiş gibiydi var olan düşünceyi,
Otizm ile doğup da kaptığı her hisseyi,
Hakk’ı düşünür iken kendine geldiğinde,
Şükretmek gerek, dedi otizmli düşüncede,
İşte bir devrik sorun mahva sebep olacak,
Otizm nedir bilmezsen tepetaklak yapacak,
Durum kurallı ise çepeçevre sarılı,
Yüksek derece sabır ile araştırmalı,
Anne perişan hâlde baba suç aramakta,
Çocuk kendi hâline hâl anlaşılmamakta,
Oysa hiçbir şeyde yok kargaşalar dışında,
Hiç bilmeme şeklinde panik oluşturmada,
Çaresiz dert yok gibi set konulmamış olsa,
Bencillik yüzünden Rabbimiz unutulmasa,
Ya da hep ben kavramları rafa kaldırılsa,
Biz, hepimiz denilse huzurda çalışılsa,
İçten gelen hoşgörün yapmacık değil ise
Ruhun tahammül derse yaklaşım samimiyse,
İnancın da var ise merhamet kavramına,
Can incitemeyecek vicdan tavırlarına,
Fikir, iç içe ise otizm kalmayacaktır,
Eğitim ve öğretimle uzaklaşacaktır,
Otizm, demek eksiklik bir yerden bir yerlere,
Yakın gelen işlerden uzak düşüncelere,
Yoktu başka da çare eğitim öğretimden,
Anne baba desteği, fikir düşüncesinden,
Varsa farklı seçenek bir yaşını geçmeden,
Otizmi tespit dâhil, başlamak evvelinden,
Her şair yazdığıyla tanınıp anlaşılsa,
Ya da yazdığı kitap alınıp da okunsa,
Davranış sağlanırdı otizmli konusunda,
Yol dahi alınırdı bir yerlere varmada,
Yazma, diyenler vardı sen şiir yazacaksan,
Şiirlerin içine renk katamayacaksan,
Anma, diyenler oldu ad ve teşhislerini,
Onların yaşlarını ve özelliklerini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!