Şiir aşksız yazılmıyor,
Şaire ilham gerek,
Leyla’ya Mecnun, Mecnun’a Leyla,
Bana da bir sen gerek.
Sen emrettin ey IMF, emrine uyduk,
Ne kadar banka varsa, hepsine el koyduk.
Nice sermayeyi, elden ele aktardık.
Emrin üzere, on beş günde, on beş yasa çıkardık.
Traktörü bağladık, dam denilen ahıra,
Gecemde “Ah” dedim gündüzümde vah,
Ah ile vah ile ömür tükettim…
Kırk yıl yürüdüm diken dolu yollarda
Yolları da, yılladı da, tükettim
Dizimdeki dermanı da tükettim.
Bir bahar gününde sormuştun bana,
Şiirlerini nasıl yazarsın diye.
Sevgiyle demiştim, sevgiyle,
Sevgi gözlüğü var ya, gözlerimde.
Sevgi gözlüğü var ya gözlerimde,
Bu mevsim hazan vakti, hep bunalım günleri,
Bu mevsimde ölürmüş, kasım patı gülleri.
Her gece yüreğimde, bir garip yıldız kayar,
Mevsimler gelip geçti; eyvah, şimdi sonbahar
Yorgunum dostlarım niceden beri,
Beden yorgun, ruh yorgun.
Sırtımda bir yük var doğuştan beri,
Ayak yorgun baş yorgun.
Çekmiyor dizlerim yorgun bedeni,
Değişti mi dünya bilemiyorum,
Yunus’un, Veysel’in, dünyası değil.
Kirlendi âdemin gönül çeşmesi,
Eller birbirini yunası değil.
Dil dersen bir başka doğrudan uzak,
Kaç senedir çıktınmıki içimden,
Neye baksam sen, nere gitsem sen,
Öldüğümde eğer uzakta isen,
Bu gözlerim açık gider ne çare
Dört mevsim olduğunu söylerler,
Hani baharlar, ben baharı görmedim.
Her zaman üşüdüm her zaman dondum,
Ağustos ayında kalıp kalıp buz oldum
Geldi sevkiyat anı,
Birer birer gidiyoruz.
Bindik bir marşandize,
Teker teker iniyoruz.
Bir gün Ali, bir gün Veli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!