Mehmet Sancak Şiirleri - Şair Mehmet Sancak

hiç kimse gülmedi candan yürekten
hep şansım açıldı, dertten kederden
...............halim soran olmadı gelip geçerken
..............senden sonra kimsem kalmadı ANNEM

her sabah ninniydi çınlayan sesin

Gözün gibi bakar,yüreğini açardın
moralimiz olmazdı,gülücükller saçardın
önder oldun yolumuzda,ne söylesek yapardın;
seni çok seviyoruz,Mustafa abi.
----------------------
kaç kişi bulunur senin gibi

Neyleyim



temennilerle geçti koskoca ömrüm
özgüvenim heyezana dönüştü

kar beyazı akşamlarda sevmiştim seni..!
ılık meltem rüzgarı ısıtırdı tenimizi,
el eleyken,sevişirdi gözlerimiz,
ölüm ayırır diyordun bizi,unuttunmu..? .
unuttunmu gözbebeğim
neredesin.. nerede.

Zalim Kalbin, Taşa Dönmüş
Duyguların Gerçekten Kör
Şimdi Gelde Sen Benim,
Son Halimi Gör.

Bir insan Bu Kadar,Olurmu Nankör,

merhaba..birtanem
sana sesleniyorum,
canım,kotalı aşkım
ne oldu bize
umut vardı
aşk vardı

döküldü yaprağım,hazanım soldu..!
hasretin içimde kor alev gibi,
mevsimler değişti,miadım doldu;
korkarım aşkımın sonu yok gibi.

rüzgârım dinmiyor,yağmur gözyaşım..!

Uzaklardan Bakıp Durma
Senin Başka Yokmu İşin
Hani Dünya Bir Yanaydı
Sonu Yokki Bu Gidişin

Bir Kadermi Kara Haber

geçmesin hayatım,gamla kederle..
acının dibindeyim,yine bu gece,
harcadık günleri böyle cömertçe;
sensiz yaşamamın bir anlamı yok.

seviyorum seni sakın terketme..

ne ay doğsun nede bir yıldız
bırakın peşimi kalayım yalnız
güneşim doğmasın,sabah olmasın
sessizliğin büyüsü hiç bozulmasın.

kalabalık bozuyor incitiyor ruhumu