Mehmet Sancak Şiirleri - Şair Mehmet Sancak

Gönlüm Hıçkırıklarla Dolu

Derde Derman Olamadım

gurbet Elde bir kızım var;

yalanlarsıralanmış peşpeşe
deliler akıllı hepsi dört köşe,
ne bir yalan bilirler nede düzmece;
kimse inanmaz ona,adı çıkmış deliye.

sen ağlatsan aldatsan bile

Dün Hiç Birşey Yapmamıştın,
Bugün Yan Gelip Yattın
Koskocaman Devleti;
Hep Zarara Uğrattın.

Devlet Sana Ne Yapsın

kara gözlüm unuttunmu yoksa sen
umut dolu sözlerin hep yalanmıydı!
bu yanan yüreğin ne suçu varki;
bir çırpıda çıkardınmı beni gönülden.

yalan da yakışırmış, bazen insana

Seni Seven Kalbimi, Kırdığın İçin
Benden Özür Dile, Ne Bekliyorsun
Bu Dünyayı Başıma Yıktığın İçin
Benden Özür Dile,Ne Bekliyorsun.

Sen Beni Çok İncittin,Ama Hep Sevdim

Tertemizdi Yaşantım Yoktu Bir Lekem
Sadece Hasrete Olurdu Öfkem;
Tanımazdım Asla,Bilmezdim Sitem
Hiç isyankar Olmamıştım, Sen Alıştırdın.

Artık Bundan Böyle,Her Günüm Yaslı

sende anlamadınya beni
ne deyim sana,
rüzgarlar uğuldardı
nazik beden duyardı;
duyardıda hiç oralı olmazdı.
hiç fırsat vermedin

mehmet SANCAK.


-**SİZİN OLSUN**-

Kalmadı Çehremde Gençlik Eseri
Halimi Görenler,Diyorlar Deli
Silinmz Alnımdan Çile İzleri;
Aramayın Beni, Sokaklardayım.

Ne Yerim Kaldı Nede Mekanım,

Birer Birer kayboldular yıldızlar
Gönlümün karanlığında
Gecenin yorgunluğuda çöktü üstüme
Ağır ağır
Birde Şarkı çalıyorki raryoda;
Nihavent Makamında.