Mehmet Postallı Şiirleri - Şair Mehmet P ...

Seherde bülbüller öter
Ötüşü, bir düş değil mi?
Erkenden bir duman tüter
Bilmem, gönlün hoş değil mi?

Koyun meler kuzusuna

Buradan gitmemi istesen bile;
Ben, seni bırakıp gidemem Elif
Ayrılık sözünü getirme dile
Ben, seni görmeden edemem Elif

Sevda yeli, hayli uzak eserdi

Açtım kollarımı sonuna kadar
Seni gözlüyorum, gözlerim yolda
Sen yoksan yanımda, dünya bana dar
Seni gözlüyorum, gözlerim yolda

İçime oturdu bir garip hüzün

(Allah Rahmet Eylesin)

Gün sonu, yirmi beş Ekim,
Kaf dağından ağır yüküm.
Dünya bir olsa vermezdim;
Yaratandan geldi hüküm.

Varlığını Hak yoluna,
Serenleri seviyorum.
Canını vatan uğruna,
Verenleri seviyorum.

Fitne ekip kan dökeni,

Dolduğu zaman günüm, dakikam ve saatim
Toprak açar bağrını, bende ona hasretim

Uzanırım üstüne uçar gider cansız at
Ne ağrı var ne sızı, kuş tüylerinden rahat

Rüzgâra kapılan yaprağa döndüm
Hayat yerden yere savurdu beni
Kimseye açmadım gizli derdimi
Yaktı yüreğimi kavurdu beni

Şifa diye sarıldığım zehirmiş

Baykuş öttü bağımızda
Bülbüller uzağa düştü
Canavarlar dağımızda
Kuzular tuzağa düştü

Kanarya bağdan kovuldu

Muzip ve emsalsiz bir sevdiğim var
Bin türlü naz eder, kandırır beni
Kasvetli gönlüme getirir bahar
Kışları, yaz eder, kandırır beni

İçim alev alır yanar, tutuşur

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;
Yüreklerde açan gülsün Efendim.
Rahmet pınarından doyası içek;
Bizimde yüzümüz gülsün Efendim.

Kudret kalemiyle çizildi hudut