Mehmet Postallı Şiirleri - Şair Mehmet P ...

(Allah Rahmet Eylesin)

Gün sonu, yirmi beş Ekim,
Kaf dağından ağır yüküm.
Dünya bir olsa vermezdim;
Yaratandan geldi hüküm.

Varlığını Hak yoluna,
Serenleri seviyorum.
Canını vatan uğruna,
Verenleri seviyorum.

Fitne ekip kan dökeni,

Dolduğu zaman günüm, dakikam ve saatim
Toprak açar bağrını, bende ona hasretim

Uzanırım üstüne uçar gider cansız at
Ne ağrı var ne sızı, kuş tüylerinden rahat

El, ele ucuzdur acımaz sana!
Dostlarının kıymetini bil yavrum
El adamı merhem olmaz yarana
Vefalı insanı ara, bul yavrum

Çıkarcı kişiye bağlama umut

Herkesin gözünde tılsımlı perde
Her yerde varsında, görülmez sırsın
Nasıl sabredeyim sevgin var serde
Eşin, benzerin yok âlemde birsin

Görürüm yıldızda, ayda, güneşte

Benim adım kırmızı değil, Mehmet’tir Mehmet
Milletimi, edemem ecnebiye şikâyet
Şirin görünmek için, Ermeni dostlarına
Ülkeme, Ecdadıma asla etmem ihanet

2006

Ayrılık ölümden beter derlerdi
Onun en zorunu tattırdın bana
Ateş yandığı an tüter derlerdi
Bir ömür, kor ateş tutturdun bana

Bakışın alevdi içime aktı

Ayağımda çarık, elimde fener
Yitirdim yârimi aramaktayım
Dediler, gidenler sanma ki döner!
Bense, umudumu korumaktayım

Belki, bir sapakta önüme çıkar

Yok, kimseye verecek bir karış toprağımız
Dört yanda, dalgalansın şanlı al Bayrağımız

Dağ yamaçlarında deler karları,
Zarif ve çetindir karçiçekleri.
Cins cins, elvan elvan bezer kırları
Çiçeklerin şahı kır çiçekleri.

Umut ulaşınca dostun iline