Mehmet Postallı Şiirleri - Şair Mehmet P ...

Bu köyün köpekleri, geçene havlar durur
Kervancı, pas vermezse, racon keser, diş vurur
Yağlı kemik atana, göz yumar, kuyruk sallar
Bu gidişle, çok sürmez, ya çatlar ya kudurur

Mehmetçiğe kurşun sıkan elleri;
Kırmak için yemin ettik, söz verdik.
Şirret kokan, ayrılıkçı dilleri;
Burmak için yemin ettik, söz verdik.

Yıkacağız çakalların inini

Adam gibi adamdı dedirtmek esas gaye
Kişinin alacağı budur en büyük paye
Hiçbir gönül kırmadan, Hak emrince yaşayıp;
Son yolculuğa çıkmak, gerisi hep hikâye.

Kınalı keklik gibi, vakarla yürüyorsun
Kırmızı başörtünle, benziyorsun al güle
Seni, her gördüğümde, kalbimden vuruyorsun
Senin gibi güzele köle olunur köle

Arsız bir rüzgâr açar eteğini hafifçe

Vefasız bir yâre gönül bağladım
Çaresiz dertlere kaldım, neyleyim
Kuru derelerde aktım, çağladım
Başımı taşlara çaldım, neyleyim.

Güzeller güzeli ey güzel insan
İnsandır, insana en emin liman
Belki, sen, farkında bile değilsin;
Seni seviyorum, sevgime inan.

2008

Hiçbir yerde yoktur eşin, emsalin
Aydan aydın, mahzun yüzlü Canan’ım
Dişlerin sedeftir, kaymaktır dilin
Gül dudaklı, şirin sözlü Canan’ım

Yanağına konmuş minnacık bir ben

Seni nasıl sevdiğimi;
Eller duyarsa söz olur.
Sakın hiç kimse bilmesin
Yaralarım göz göz olur

Yüzünü çevirsen aya

Bu günlerde gelir geçer
Sıkma canını canını
Mevla kulun koymaz naçar;
Sıkma canını canını.

Boğacak endişe hüzün

Şehit kanı ile sulanan toprak;
Masada verilmez, böyle bilinsin
Kıbrıs adasına, dikilen Bayrak
Asla indirilmez, böyle bilinsin

Yavru vatan dedik, ayrı tutmayız