Mehmet Özparlar Şiirleri - Şair Mehmet Ö ...

Haydi ne duruyorsun çık gel,
Karşı dağdaki bulutların arasından,
Güneşim ol,her sabah kalbime doğ,
İstersen kasırga ol al götür beni.

Sensizlik ormanın da kaybolmuş gitmişim,

İstemem artık seni ben,
Alıştım ayrılığına,
İster sev,ister sevme,
Çıkıpta bir daha geri gelme.

Ben eski ben değilim,

Hani olurya insan bazan vedalaşmadan çeker gider,
Bir not bile bırakamazsın arkandan sevdiklerine,
Elveda diyemezsin,vakit ne vakittir bilemezsinki,
Ama son yolculuğa gideceğin adres belli.

Bazan dalarsın,bakarsın bakarsın güzelliklere,

Selam olsun sana,
Selam olsun seni tanıdığım günlere,
Seninle başladı benim baharım,
İki satır not bıraktım sana o sabah,
Biliyorum haberini de aldım,
Ya nasip demişsin,

Seni hayal ediyorum,
Rüzgarın savurduğu tozlu yollarda,
Öylesine dolaşıyorum,yalnız ve yorgun,
Düşlerimin alaca karanlığında kaybolmuş gibiyim.

Seni hayal ediyorum,

Ben karanlıkları dost bildim,
Ne yalnızlığımı hissettim,
Ne de riyayı gördüm,
Sessiz ve sakin karanlık gecelerde.

Ben karanlıkları dost bildim,

Güzel gözlerinin rengini nasıl unuturum bir tanem,
Bakışların yalnız beni yakıyor taa derinden,
Bir ok saplanıyor sanki kalbime,
Çaresizlik içimi kasıp kavuruyor,
Neden böyle oldu,bilirmisin bir tanem?

İstersen senin için güneş olur doğarım,
Akşam karanlığında yıldızın olurum,
Solmuş çiçeklerine can veren renk,
İstersen susuz günlerinde yağmur olur akarım,
Bir gülüşün,sevgiyle bakışın yeter.

Seni sen eden güzel gözlerin di,
Dudakların,kaşların,saçların emsalsiz,
Kalbime neşe veren o tatlı sözlerin,
Artık mutluyum eşsiz sevgilim.

Bir güzellik verdin aşkımıza sen,

Seni hatırlamaya çalışıyorum,
O geceyi hiç unutamıyorum,
Ellerin ellerime değdiği anda,
Şimşekler çakıyordu sanki yüreğimde.

Doyamadım öpüp koklamaya,