Gülerken ağladığımız
Anlar olur
Karışırken hüzne neşemiz
İnsan bir tuhaf olur
Kurarken yıkılır dünyamız
Yerle bir olur
Çıkıp seyreyledim
Dünyanın halini
Pek telaşlı gördüm
Bizim köyün ahalini
Bir keşmekeşlik içinde
Komşu veya değil
Bunca aç varken
Neden mi tok yatıyoruz
Çünkü aç yatan bizden değildir.
Güneş yüzünü gösterince
Tepeden bakar
Isıtır iliklerinize kadar
Kuşların cıvıltısına gelince
Artan bir armoni
Ağaçlar çiçeklerle bezenir
Bir başıma yürüyordum
Loş karanlık sokakta
Öyle başlamıştık
Onu bunu bırak da
Öpmedim senden başka
Yaşadığım hayatta
Dün gece
Nerede nerelerdeydiniz
Akşamüstü seni gördüm
Bizim buralardan geçtiniz
İçimden geçmedi değil
Benim de gönlümden geçtiniz
Ayrılık rüzgarı esti
Kırdı bütün dallarımı
Savurdu uzaklara
Yere düşen yapraklarımı
Her sabah her akşam
Yolunu beklediklerim
Endamın güzel
Çok asil duruyorsun
Yolda yürürken
Su gibi akıyorsun
Yere düşmez damlasın
Her yeni günde doğan güneş
Yeni dünyalar inşa eder temelden
Temele konulan her taş
Sağlam durmalı yoksa yıkılır
Fırtınasız bir esintiden yelden
Hani olur ya
Bir gün yolun düşerse
Bizim ellere
Yıkık virane görürsen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!