Günler birer çığırtkan
kıran girmiş yine anılara
yeşil bir dal kırılmış, bak
dostluğun salkım söğüdünden!
Bekleyişlerin tanığıdır dağlar
Yozgat-Sarıkaya anılarıyla S.Tekyar'a
Acıları ilk durakta bırak
yüreğin kanatlansın
yüreğin kanatlansın.
Otobüs penceresinde buğulanırsa dostluk
Gülüşün bahardır
Küsmelerin kış
Ölüm bile üşür yanımda
Beni bırakıp gidersen.
Yaz yağmuru gibiydin
Zarfın içinde kül olmuş bir merhaba
Yalnızlık sağanak bir yağmur penceremde
Çocuk sesleri duymuyorum, şehir uyuyor
Yine dört mevsim ertelendi mutluluğum.
Sinsi ayak sesleri var merdivenlerde
Tutsak olmayacağım bu sensiz geceye
Tutsak olmayacağım tek kişilik yatağıma
Biliyorum, sabahın ilk ışığıyla geleceksin
Güller yağacak üstüme, biliyorum
Gülüşünle ısınacak odam
Bakışlarınla yürüyeceğim yeni bir güne!
Şiir insanı yazmalı
İnsan sevgiyi
Sevgi emeği yazmalı
Emek kavgayı...
İnsan şiiri yazmalı
Sürgüne gittiğimiz her yerde
Emekçiler seslerini verir bize
Ve yeni bir yaşam kök salar
Zamansız sürgünlerin izinde.
Sürgüne gittiğimiz her yerde
Her gece bu saatlerde
gözlerimin yangınında tutuşur dünya
ve yaşantımdan kara bir gün daha
uçurumlara sürükler intiharını.
Her gece bu saatlerde
Afitap'a
Kayboldum yüzündeki ormanda
Geri dönmek istemiyorum artık geldiğim yere
Bana şiirler okumalısın, ovalara akmalı sesin
Yüreğime yağmalı mevsimin ilk yağmuru
Anılarda kaybolan günlerin burukluğu
İçimde bir daha uzanamayacağım akşamlar
Ter damlası öğle saatleri
Masamda resmin:
ay ışığı olmuş gülüşün
bakışların gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!