Mehmet Kıyak Şiirleri - Şair Mehmet Kıyak

Gerçeğe düşman,
Yüze dost.
Her şeye rağmen,
Bu bir dost.

(15,09,91)

Hep acele ettin,
Hep kaybettin!
Hem kaybettin,
Hem acele ettin!

Haklısın!

(Anımsanan Çocuk İçin)

Seni anımsarım,
Fırtınalar kopunca,
Seni anımsarım,
Issız gecelerde,

Her duygu bir duygudan,
Her düşünce bir düşünceden,
Her gerçek bir gerçekten,
Her canlı bir canlıdan,
Kısacası her nesne,
Bir nesneden etkilenir!

SÜRGÜN- 2

Biliyorsun senden çok uzağım.
Sorma nerdesin diye.
Senden çok uzaklardayım.
Yasak meyveymiş yediğim,

ŞETAN ANI

Yakaladım seni!
İşte budur insanın,
En gizli anı!

Kıştı, onu gönderdiğim,
Döner dedim, dönmedi.
Şimdi,
Onu gönderdiğim mevsim geldi,
O, yine gelmedi.
Şimdi mevsim yaz,

Bütün bu çaba,
Bütün bu telaş,
Niyeymiş meğer?

Niyeymiş bu ısrar?
Ne kadar aceleci,

Ne zaman bir tren görsem, bir gar,
İçimi bir hüzün sarar…

Gözüm dalar,
Gönlüm O’nu,
Hep gelecek sanar…

İŞTE DÜNYA

İşte dünya bu kadar;
Ne gördün, ne duydun,
Ne yaşadınsa o kadar!
İşte dünyan bu kadar!