Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

O bazen gazel oldu
Bazen zeybek havası
Horon tepti oynadı
Bazende ağıt yaktı
Her birisine bakın
AŞK mutlaka vardır

Sevdalarım oldu bazen,
Hayallerim çoğu zaman,
Hep bir yolum vardı benim,
Yoldaşım asla,
Ben hep yalnızdım.

Ten'im toprak kokar benim
terim, arık su
avuçlarıma bakıp durma falcı
yarınım meçhul doğrusu
çizgilerden anlam mı çıkarırsın
nasırlardan hayat mı ha

Dünyam kararmıştı dertli halimde,
Sen, bir güneş gibi doğdun kalbimde,
Sevmeye başladım kaderimi de,
Sanki, yıllar sonra yeniden doğdum.

Yıllar yılı kaçıp durdum sevgiden,

Üstümüzde bir pantolon, bir gömlek vardı
ben bağrı çıplaktım, sen gonca çiçek
yıldızlara seslenirdik, hey be hey
Deniz'e türkü yakardık
Aslan'lara gül takardık
Yusuf'cuklarla yatardık

O ne tatlı heycan, o ne güzel duyguydu
Yıllar geçti ben yine avuta'mıyorum ki
O ne güzel bir akşam, o ne güzel bir gündü
Nice gün gece oldu unuta'mıyorum ki

Kalbim sesleniyordu hiç durmadan güm güm

Sevmek, sevilmek vede mutluluk,
Bundan böyle yaşantımda yer almıyacak,
Özlemek umutsuzca acı dolu her günüm,
Bütün bu işkenceler ölümle son bulacak.

Artık yaşam bundan böyle benim için gayesiz,

Pembe düşlerime morluklar düştü
Kızamık çıkaran çoçuklar gibi
Ateşler içinde tir tir üşürüm
Göster şefkatını gözyaşını sür

Getir ellerini, değ şu tenime

Yağmurların arasında süzülürken saçların,
Güneşin ışınlarına rengini verirken sen.
Omuzlarına kadar inip şu vadilerin,
Tepeleri sarasınya gök kuşağı misali,
Seyrederken seni ben resm ediyorum.

Cennetin kevseri değil hayatın bana sunduğu
derin sızılarda solum
çare diye sunulmuşsa her ölüm, ölürüm
ömrümdür kutsal emanet
son ihanet ise küfrüm
böylesine bir hayatın içine tükürürüm!