Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

Üstüme gelme hayat!
susma hakkımı kullanıyorum
her zoruna bin intıharım var ama
muhatap almiyorum seni...

Al başına çal şafağını da!

Bir ışık yak, karanlıklarıma
korkularım var hışıltılardan
görmeliyim sürüngen'leri
dişlerini kemirgen'lerin
kan kokulu nefesleri değil
kin bürümüş kızıl gözleri

Fay kırıldı ey sevgili,
Bir kıvılcım yükseliyor yürekte ki kayalardan
Bir sarsıntı var beynimde çok ürkütücü
Bir öncü dalga bu
Sallanıyorum!

Sen, bana şehrin hallerini yaz olmaz mı?
sokaklarını gezdir, adım adım.
caddelerınden başla istersen bir gece yarısını
bulvarlarından gir morlu, ışıklı.
o pembemsi hayatlardan başla istersen
günü birlik mutluluklardan yolla mesela

Evham mı her akşam sana düşüşüm?
her gece nedir bu uykusuzluğum
gözlerim neden yanar tuzlu sularda
sen yokken buralarda.
duvarlarda resmin neden canlanır
neden dolanır saçların parmaklarıma

Sözlerini unut'tum ben
gözlerin kaldı bende sadece
cümleleri tutamazdım bilirsin
ezberim de yoktu zaten
resimlerle konuşurum her gece

Her insanin bir şekilde tattığı
yarattığı, duygusuyla özünde
ve sözüyle doladığı diline
anlatamadığı tek kelimeyle
çözümlenemiyen bilmecesinde
--büyük sır.

U zun yıllar geçsede unutulmayacaksın
N erede olursam ben orda anılacaksın
U midim kalmasada sevdiğim olacaksın
T üm yaşamım boyunca kalbimde kalacaksın,
U nutsanda beni sen bin yar sevsen üstüme
L eke sürmeyeceğim yine senin ismine

Azat edilen kuşlar uçamazlar sevgili
Kafesinde bırak beni
Yeni doğmuş çocuk gibi savunmasızım
Göğsünde uyut.
Göçen göçtü, barındığı yerdir yurdu bülbülün
Bulunmazda çalı çırpı, yeşil bitti

Ben şimdi nasıl adımlarım beşevler'i
nasıl yudumlarım köz ateşleri
güneşleri nasıl karşılarım tandoğan da
yüksel de nasıl ölmem
nasıl gömülmem kızılay da.
sen ki;