Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

Kapıları aralasam zemheri keser
Nefesim dona kalır
Uykusuzluğun kuytusundan bir şarkı
Bir şiir yankılanır
Gözkapaklarım asılırken tavana
Bir daha dolanır urgan

Kim demiş yoksun?
bende öylesine çoksun öylesi dolu
sana çıkıyor her yolum
yağmurum sana
sana eriyor bir adam
kavgam ve davam hep darmadağın.

Gülüşümü düşürmüşüm sensiz geçtiğim geceye
pencereye bir büselik gül bıraktım ardından
yıldızları yaktım ay tutuştu ey sevgili
kovulmuştu tüm melekler ansızın
halsızım ve inkansızım
üstelikte çok yalnızım

Gülüşümü düşürmüşüm (2)
Düşünmüşüm sevgiliyi kar geldi üstüme
yar' geldi sandım saçlarımın aklarına
yüreğimin yarasına gül bastım
yağdın, yağdın, yandım
yar'dın yaralandım

Ve gün açıyor
sen kaçıyor dudaklarıma sevgili
çöken gamzelerime gülüşün
bir kuş'un havalanmasıdır durum
kırık kanatlım, vurgunum
yorgunum tatlım

Yorganımız gökyüzüydü sonsuzuydu aşk
koşulsuzdu sevmeler vadi boyunda
kanat çırpardı göçmen kuşları
yapraklar sarı dallar çıplaktı
gün kızıl süzdü
güz'dü!

Güzel şeyler de oluyor.. :)
Mevsim hazan;
azalan gün ömrümden yaprak dökümü
yağmur kar suyu
kulaklaklarıma sen kaçıyorsun anlıyor musun
ve iniyorsun içime güğüm güğüm

Hadi kalk
vakit geç oldu
ışıklar söndü yarı yarıya
kararmaya başlamadan hayallerimiz
yol alalım biz.
hem şarabımız da tükendi

Vazgeçilmezleri vardır insanın
ve unutulmazları!
arşın kadar uzakları olsa da
nefes kadar yakınları
umut ve hayal
heyecan ve kudret

Gün Sakla..
Vakti gelmişse gitmenin
manası yok su dökmenin ardından
her adımında ah, her soluğunda vah var
günah var günah,
Aşk var seni sevmelerde sevgili