Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

Öyle bırakma kendini
öyle mahsun, öyle yoksun, öyle çaresiz
yıkma gururu
hayatın üstüne yürü sevdiğim, dik dur
saçın sürü yeller ile savrulsun
gözlerine nem düşürme

Yüreği ayaza verdim bu gece ey sevgili
kırağı vardı öncesi sonrasında kar yağdı
gece uzadı öylesi bitimsiz
şafağında ay kızardı
bir zemheri esiyordu bıçaktan keskin
aklımdan sen geçiyordun üstelik

Bugün, ağlamak istiyorum
Boşalmak istiyorum dolu dolu
Olmak nisanda yağmurun yolu
Çiçekler gibi okşanmak damlalarla
Çise çise hiç olmazsa boşalmak
Yürümek göllere

Pencereme bir tebessüm düşmüştür
bir gülücük bıyık altı kenarında
etrafımda ölüler var kefenler kara kapkara
düşlerimi parçalayan akbaba kuşlar
eyvah..eyvah!
sevgilinin saçları tutuşmuştur!

Rüya gibi geldin, rüzgar gibi geçer dedim
denizler gibi kaldın içimde
gün oldu kabardım
gün oldu çarptın
saptım aşkına
saftım, pak, korktum.

Arkadaşım...
İlk sen anlardın mimiklerimden
İlk sen kirpiklerimden kırılmaları
Duman alınca dağları estiren
Rüzgâr gibi savuşturan hayattan
Havadan, sudan, şundan, bundan

Yeşilleri büyütürken hayallerimde, sevgili umuttu
bir kara buluttu çöken üstüme, goncamı kuruttu
yudum yudum yudumlarken güzelliğini aşkın
bir yağmur tuttu, bir boran, ve tufan
off aman aman içim çürüttüm.

Yine hayat oyun oynadı sevgili, aşk sekti
bir beyaz tümsekti çelmeler gelmeler masmavi rüya
yoksa duracaktı dünya biliyor musun?
yıkılacaktı kirpiklerinde tüm hayallerim.

Belki;

Aşkın Kiyametimdir
Durma!
sen de git yüreğimden
en çok gelip geçenlerden olursun
buğu'su pusu'su kalır ardında
bir fırtına daha süpürür nasıl olsa!

Ay buluttan çıkınca gel, şimdi başım dumandır
rüzgardır dağıtır efkarlarımı
kar kapatır dağlarımın yolunu, in, cin, top atar
yüreğim yatar sevdalarına
aldırmadan kırağına gecenin
hükmü kalkar pencerenin