Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

Düşler vuruldu bir zaman gençliğimin baharında
denizler ki, kurutuldu!
unutuldu yaşam hak'ı soluk soluğa ölümler
kalanlara paramparça bir hayat
soluna yat ey sevgili çökme diz üstü
küstüyse Tanrı sevdiğindendir

Gitmek vardı ötelere alıp başım bir yerlere
gölgem ve ben, aklımda sen başbaşa
bir soğüdün gölgesine sığınmak maksadıyla
sarı kayın ormanından şarkılar
türküsünü söylemekti uzakların memleketin
dolanbaçlı patikalar hikayesini okumak

Acısına dayansam da yangınına isyanım
insanım, kalbim var seninki kadar
içim ürperirdi sesin duymasam
güneş yıkanır gözyaşlarımda
bulut kıskanır
mavi ayazlar gülümser bazan

Akla ziyan varlığım var
çikar yar hülyalarından
dünyalarından uzak tut beni
de ki, yenildim
peki, pess!
teslim al.

Dalıyorsa uzaklara gözlerim
ve gidiyorsa aklım hep bir yerlere
tokezlemelere mahkum ayaklar
adımlar topal, omuz kamburdur
aptal ıslatan yağmurdur üstümde

Ay buluttan çıkınca gel, şimdi başım dumandır
rüzgardır dağıtır efkarlarımı
kar kapatır dağlarımı
yolların üstünde sis
cin, top atar meydanlarda
yüreğim yanar

İyi Geliyorsun
Bunu bir sen biliyorsun
Ben, susuyorum
Sesin diyordum
Sesin nefesin
Konuş

“Bedel”

Çok bedel ödemişim çok
Atik borcum yok Yaradanıma
Cansa can alsın

Gün açar
Geceye mehtap dolanır
Tutulmalar oynanır bazan
Yakalanır ay
Ay tutsak
Yıl çürür

Canım acıyor!

Düşleri de üşütür mü kar, bilmiyorum yar?
tek bildiğim sonrasında ayaz var
kirpiklerde buz kırağı, iç yangın yeri