Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

Elimden çiçek yoktu, beklemiyordum seni,
Nede bir ümit taşırdım, karşıma çıkar diye,
Öylesine bakmıştım kapılara sadece,
Sen, geçtin yüreğimden durmaksızın yeniden.

Hüzün boşaldı birden, yağmur gibi üstüme,

Ben nasılsa alıştım hergün çile çekmeye,
Ben böylede alıştım hep boyunumu bükmeye,
Ben alıştım nasılsa gözyaşımı dökmeye,
Sen ağlama birtanem. ağlama emi...

Seni seven şu gönlüm bırak aşkınla yansın,

Pasaklı
Yine gözlerimde ne bu toz duman
yoksa yüreğimden sen mi geçtin yar?
karalar içinde karartılar var
kanar dal, gül kanar
deşilir yaram.

Oysa;
oysa gözlerimiz gülecekti dudaklarımızdan önce
tan yeşille buluşurken coşacaktı çocuklar
ve biz hala sevişirken doğacaktı gün
olmadı gülüm
olamadı.

Bir nefeslik tütünümü tüttürsem
sürükleniyosun gözlerimden koskoca sen
yuvarlanıyorsun yumru yumru gamzelerimden
deli sanıyor gören, hey gidinin hey.
ahh be güzelim,
özlemek! ne berbat şey..

An durdu
Gün uzundu
Güneş tutuldu
Yıldızlar da düştü ardı ardına
Dolunay gömüldü karanlıklara
Ayrılıklara yürüdü hüzün

Sis yürüdü vadi boyu sevgili
anılar duman altında
gözlerimde damlacık mercan mercan
yürüdü can anasonlar boğazdan
kalkarız birazdan
kiraz dan bir türkü daha

Ne çok ihtiyacım var bir omuza yaslanmaya
başım koymaya ve ağlamaya
dağlamaya yüreği köz köz
söz,
sarkmayacağım!
saçlarına, bakışlarına dalacağım belki ama

Turnalar diyorum, ah turnalar
hazan mevsimlerinde göç eden turnalar.
kanat kanat ufka doğru süzülürken görün beni
arda kalan koca hüzün ve derin konu
arda kalan bir Yusuf hikayesi
yunus'un dip vurgunu

Sen yine oku içinden anne
üfle yüreğime yüreğime
kov cin'lerimi
kirpiklerimden götürüyorlar inci'lerimi!

Anne,