Mehmet Kesici Şiirleri - Şair Mehmet Kesici

Sen yine oku içinden anne
üfle yüreğime yüreğime
kov cin'lerimi
kirpiklerimden götürüyorlar inci'lerimi!

Anne,

Yar dedim yarene sırtımı verdim
Paslı hançerini bağrıma yedim
Elimi uzattım dostunum dedim
Omuzdan aşağı kana bulandım

Dolandım avare eğıp başımı

Dokunsaydın/ ağlayacaktım.
Dokunsaydın/ patlayacaktım.
Buluttum bahar öncesi yağmurlar dolu
Boşalacaktım, boş kalacaktım, boş

Şimdi ne hoş, dolu dolu sürülmek

Dur biraz!
durdur biraz dünyanın dönüşünü
yokuşunu çıkamıyorum hayatın
ah bahtım, diyemiyorum
battım aşkına!
sorgulama yüreğimi Allah aşkına

Dur!
Gitme!
Düşme hayallerimden.
gece uzun ve ayaz, kırağı, buz
istiyorsan sen hep sus
dokunma tenime

Düş Yorgunu...

Düş yorgunu gecelerden sen vurgunu çıkarmışım sabaha
ve daha da koşar mışım soluk soluğa ardından
kanadında umar mışım kelebeklerin umudu
karasına düştüğümdü gecenin

Kaç hazan geçti
Kaç hüzün üstümden
Ve kaç mor gözlerimden
Özlerimden döküldüğüm
Zor yılları devirdim de yıkamadığım bir seni.

Kırağı inmiştir şimdi vadi boylarına
binmiştir boynuna yaban kirazlarının dalı
çıplaktır erguvanların üstü
argumanların olmuştur şiirlerine
küfürlerini savurup şehirine
ağız dolusu söv hele!

Bakındım etrafıma sevenler dolaşıyor,
Seven kalpler elele mutluluğu yaşıyor,
O aşk dolu gönüller sevinci paylaşıyor,
..............................Orda bir ben çaresiz,
................................Orda bir ben mutsuzdum.
Kimi aşkı konuşur. kimi suskun bakışırdı,

Ay dolunaya durunca sevgili
savrulunca saçların boşluğa doğru
beni de düşün, say karşındayım
çobanıyım yıldızların
biliyor musun?