Unutmayı denedim kaç kez hem de
Yetim kaldı sen dolu hüzünlerim
Öyle büyütmüşüm ki onları can evimde
Kimsesiz sokaklara atmaya elvermedi yüreğim
En büyüğünün adı ayrılık, bu sene yirmi yediye girdi
Bir gece daha bitti,
Sabah olmakta…
Ağır ağır ağarmakta şafak,
Tel tel ağaran saçlarım gibi…
Geceye, gecelere çizdiğim hayalin
Bir gül gibi solmakta.
Sen hatırlamazsın belki de
Kasabanın harman yerinde kurulan lunaparkı
Saçlarında beyaz kurdelelerle
Bir melek gibiydin o gün
Dönme dolaptan çakıl taşı atıyordum sana
Çocukça bir heyecanla
Sen,
Bembeyaz bulutlardan kopup gelen,
Hülyalı gözlerin, sevgi damlasısın...
Ben,
Çamur dolu dere yatağında,
Yıllardır bulanık akan bir selim...
Henüz dallardaki yaprak yemyeşil
Gökyüzü masmaviyken
İki günlük harçlık bir elma şekerine denkken
Akıl üçtaş oyununda hüner biçerken
Zaman fayı kırıldı,
Film Koptu…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!