Ben sevemezmişim seni
Amcan dedemi vurmuş harman yerinde
Biz daha doğmadan çok önce
Düşmanmışız biz şimdi senle…
Bir kurşun fırlamış namludan
Sen bana umut etmeyi unutturdun.
Talan eyledin toprağımı,
Her zerresinde sana tomurcuğa durmuş…
Sen beni siyah beyaz fotoğraflarla
Eskimiş albümler arasına sıkıştırdın.
Sen benim o büyük sevdamsın,
Önce bulup sonra kaybedeceğim.
Sevda kanunudur bu deyip
Sabredeceğim...
Sensizlik acı verecek,
Duvarlarına hasret sinmiş bir tren garında
Her yönden gelen bütün katarlarda
Binen, inen, bekleyen tüm simalarda
Dönüşü olmayan bir vefasızı bekledin mi hiç?
Yanmış bir aşkın küllerinden doğdum ben,
Yanarsın gül goncası ırak dur benden…
Özüm küldür ateş yakmaz artık beni.
Doğum sancımdır en harlı aşk ateşi
Sana rastlama ihtimali bile olmayan
Bir dünya caddesinde
Hayat, yazı mı, tura mı
Bir sokak başında sağa mı sola mı
Mevsimler, bahar mı, kış mı
Sağ mı, hasta mı, ölü mü
Sen beni hatırlar mısın?
Yıllar öncesinden…
Mahallenin en yaramaz, en haylaz çocuğunu…
Tahta bir atın üzerinde sabahtan akşama
Elinde elma şekeriyle mutlu, umutlu
Gönül hanemin haramisi olmuş,
Hüzün sözcükleri…
Düşmeye görsün çorak yüreğimize
Bir damlacık saadet yağmuru
Kıyametler kopmakta…
Bir gün batımının az öncesinde
Ufuktaki kızıllıktan
Çıkıp gelsene…
Hiç konuşma istersen bir hayal gibi
Öylece dur odamın en köşesinde.
Yüzüne bir tebessüm maskesi tak
Yıllar var ki ressamıyım hüznün,
Seni çiziyorum gecelere
Elimde bir kara kalem.
Gece kara, kalem kara, gönlüm kapkara…
Zaman dondu gecenin tuvalinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!