Topladım eşyalarımı bu hayata dair
Dünümü bu günümü yarınımı ve sair
Hiç bir şeyde gözüm yok ne batın nede zahir
Dönüşü olmayan yola çıktım gidiyorum
Avaz avaz haykırdım göğe kustum kinimi
Yaşamaya çalıştım boğula boğula
Mutsuzluğum mirasmış babadan oğula
Yarınları buruşturup tıktım bavula
Toparlan hayallerim şimdi göç zamanı
Son güneş dağların ardında sararmadan
Allah'ım özenmiş yaratmış nur'dan
Bir melek misali gelmiş huzurdan
Tenzih etmiş rabbim cümle kusurdan
Ona söz söylemek kimin haddine
Bakışı yanında güneş soluktur
Aşk kitaptır okunur dedim
O virüstür dokunur dedi
Aşk zırh gibi takınır dedim
O acizdir yakınır dedi
Aşk kanattır uçurur dedim
O inattır düşürür dedi
Yine düştün aklıma bin parçaya bölündüm
Ahım göklere çıktı ben yerlere gömüldüm
Sanki yaşıyor gibi bir nefes daha öldüm
Bütün ruhumu sardı cehennem melekleri
Kara toprağa gömdüm umudu dilekleri
Bazen hiç tadılmaz ya zaman alır
Her nefes çoğalır sanma azalır
Öyle seversin ki hiç karşılıksız
Adı aşk olsa da aşk yavan kalır
Canına can dersin elin olsa da
Pusuya düşürdü bu hayat bizi
Yarının üzeri çizildi aşkım
Tetikte aşikar bir parmak izi
Sevdamız kurşuna dizildi aşkım
Vurulduk baharın orta yerinde
Bahtım kara oldu benim
Anılarım tek tesellim
Bir taş kadar yok değerim
Ölsemde bir kalsamda bir
Kana döndü gözümde yaş
Ölümüne seversin dengin olursa
Doyamazsın tadına engin olursa
Hele bir de yüreği zengin olursa
Gök kuşağına benzer aşkların rengi
Kalplerde vücut bulur arşa dayanır
Dünyama güneşler doğmuyor artık
Sen benim ecelim oldun inanki
Sensiz mutlu günüm olmuyor artık
Bir daha vursan ne çıkar sanki
Bu isyanım sana sen duy sesimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!