Tek ah etmedim yüreğimi sökene
Ne bir güle dokundum ne bir dikene
Ne gülene imrendim ne yaş dökene
Hislerim çoktan öldü beni de gömün
İnsanlık denen vasfım çıktı aradan
Güneşimsin batma sakın
Karanlığa atma sakın
Bir kez olsun yar demeden
Yatağına yatma sakın
Gizli gizli beni düşün
Nereden geldiyse aklıma
Hayatımı yazmak geldi içimden
Kalınca bir defter seçtim
Kitaplığımın içinden
Yarısına güzel anılarımı
Diğer yarısına
Hava günlük güneşlik bahar bu madem
Neden puslu yüreğim neden bu matem
Hafızam darma dağın çökmüş iradem
Yana yana kavrulan Kerem ben miyim
Dua etmek istesem dileğim kayıp
Ben sana şairim
Ayrılığı kışVuslatı alkış bilirim
Karıncayı dahi incitmem
Ayağımla toprak
Kalemimle kâğıt ezebilirim
Yüreğim sınır tanımaz benim
Yine kapım çalındı bakmaya korktum
Bil ki sen geldin diye açmaya korktum
Söndürdüm yüreğimde yanan alevi
Son kibriti küllere çakmaya korktum
Aşk yollarında yokuş ettin düzleri
Kara gözlerin gecenin aynası
Siyah saçların güneşin kınası
Rabbim özenmiş tenin ay parçası
Ben seni önce Allah için sevdim
Yoktan var eden lutfunu göstermiş
Gül olur el'lere kokmaz dediler
Bülbül gelse bile bakmaz dediler
Buradan hiç zalım çıkmaz dediler
Ben seni Urfa'lı diye sevdim yar
Peygamber soyuna dayanır özün
Zaten yaralıyım çekil yolumdan
Gonca bir gül idim koptum dalımdan
Kırdığın yetmez mi düş be kolumdan
Ömrüme bu ziyan yeter kaderim
Yolumuz ayrılsın bir sapağında
Vefayı izlerinde buldum
Sevdayı gözlerinde
Muhabbeti sözlerinde buldum
Aydınlığı yüzlerinde
Yine efkârınla doldum
Ah öleydim dizlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!