Mehmet Kalay Şiirleri - Şair Mehmet Kalay

0

TAKİPÇİ

Mehmet Kalay

Bedenim...!

Yokluklarla savaştı,
Sefaletle yoğruldu,
Acılarla kavruldu.

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Soruyorum seni, eski dostlara.
Arıyorum bir telaş, bir heyecan.
Yüreğimde depremler olmus, sehir enkaz.
Soruyorum, koşuyorum umutsuzca.
Tanıdık tanımadık herkese.
Saklıyorlar seni benden telaşla, sıkışıyorlar köşeye.

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Yaşamın pençesinde,
Ateşler içinde yatan bebek..!

Dertler ortasında,
Bir ana,
Bir baba,

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Yıldıztepe’de...
Yamaçlarında,
Güneşi batırdık...
Ay doğurduk...

Sularında cırpınırdık...

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Ezan vakti uyanır,

Bir telaş,

İki lokma yutar,

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Doğru gözleri,
Doğru sözleri,
Doğru kalpleri unutmuşlar.
Sahte sevgilere, Geçmişe.
Mutluluk adına yaşanan sahte oyunlara,
Yenik düşmüşler..!

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Panik içine düştüğünde ve etrafındakiler seni,
Adeta bir deli olarak görüp terk ettikleri zaman;

Sen onurun ve namusun uğruna kafanı dik tutabiliyor,
İtidalini kaybetmemek için her şeyi göze alıyorsan,

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Öksüz...!
Yetim yazlarımda,
Özlemle...!
Hasretle ararım seni.

Babamı...!

Devamını Oku
Mehmet Kalay

İstanbul...!
Sahipsiz,
Perişan,
Yedi köşeli,
Taşkın bir han.

Devamını Oku
Mehmet Kalay

Direği sızlıyor burnumun,
Pınarları doluyor gözlerimin.
Film şeridi oluyorsun zihnimde,
Seyrediyorum seni ve yaşadıklarımızı.

İçim akıyor ılık ılık,

Devamını Oku