Mehmet İslami Şiirleri - Şair Mehmet İslami

BEN VARIM

Bana derler yerin kuzey Korede
Hayırda, şerde her işde ben varım
On sekiz bin âlem de her zerrede
Kuruda, nemlide, yaşta ben varım

BEN VATAN DİYORKEN ATAN ANLAMA

Tefekkür ederek oku sözleri
Ben saten diyorken keten anlama
Batıl ahlâh amâ etti gözleri
Ben vatan diyorken atan anlama

Bazısına yalandır bazısına da adam
Bazıları mösyödür bazıları da madam
Birde çamur atarlar utanıp sıkılmadan
Bunlar var ya bunlar ah ben bunların topuna
Gelmiş geçmiş nesline ve soyuna sopuna

Bin Beş Yüz yıl ewelinden
Haberi, duymadın mı sen?
‘Sakın ha çıkmayın evden’
Buyuruyordu tezelden
Emânettir nefsi sevde
Kal; ağabey çoban evde

Helâl kazanmak çün dökülen terin
Amelinde satırı ben yazayım
Cenneti âlâ da hazırdır yerin
O at seni götürü ben yazayım

İlk defa Cibrîli has sûretinde

ESTERGON’a, VİYÂNA’ya giderken
Kükreyip kişneyen kır at bizimdir
ÜÇ KIT’A da hükümvarlık ederken
Gülünce gül açan surat bizimdir

Aç geçerken harâmlardan dermeyen

ÂLEM-İ İSLÂMDA ÜMMETİ MUHAMMEDİN MÜBAREK BERÂT’ININ VİSALİNE VASIL OLMASINI YÜCE ALLÂH’DAN BÜTÜN SAMİMİYETİM VE SADAKATİMLE CAN-I GÖNÜLDEN NİYAZ EDER VE BÜTÜN ÜMMETİ MUHAMMED DÜŞMANLARININ LİYÂKATLERİ DERECESİNDE LÂYIK OL DUKLARI MÜCAZATLARI TEZ ZAMANDA VEREREK İSLÂM ÂLEMİNİ AL TIN ÇAĞINA KAVUŞTURMASINI DİLER; DEVLET, MİLLET, DİN, ÜMMET VATAN, DÜŞMANI KAFİR KIRİPTOLARIN BÜTÜN MEVCÛDATIN ALLÂH IN LANETİNE MARUZ KALMALARINI DÜA EDEREK İSTERİM YARATAN ALLÂH’IMDAN

BERÂT GÜNÜNÜN GECESİ BU GECE

Şâbân-ı Şerif ayı, on beşinci
Rızıkların serildiği gecedir

İşi bitti Esat’ın
Küreliyor yahudi
Önüne kemik atın
Geveliyor yahudi

Doğru yolundan saptı

Türk İslam olarak madem Milletiz
Beşbinsekizyüz onaltı sayalı
Garabet-i hilkâtlarla illetiz
Selli, sallı, taylı, yırlı, dayalı

Allâh için bu vatanda kurduğu

BEŞERDEN SANMIŞ DEDİLER;

Yusufla züleyha, seyir ederken
Yaylada çiçeğe konmuş dediler
Leylâ diye Mevlâsına giderken
Çölde aşk oduyla yanmış dediler