Mehmet İslami Şiirleri - Şair Mehmet İslami

Bir ettiğin yarım ayrıldı gitti
Ya o yâri getir ya beni götür
Ahtapot ayrılık canıma yetti
Ya o yâri getir ya beni götür

Aklı, güdük olanlardan
Koru beni Yaratanım
Fikri, düdük çalanlardan
Koru beni Yaratanım

Zerreye güneş olmak istidadını verensin
Topraktan halkettiğini toprakla besleyensin
Bizi İlâhi güç, siyânetinle teyit edensin
Lütfunda hoş kahrında hoştur sahibimiz sensin

Öyle bir nakış ki yürekte âşkın
Kürre i arzın her yerindesin sen
Cennet zağferanı döşeli köşkün
Zevkten hazdan bile derindesin sen

Âşkıma beşikten haz veren bebek

Öyle bir nakış ki yürekte âşkın
Kürre i arzın her düzündeyim ben
Cennet zağferanı döşeli köşkün
Nakşettiğin âşkın izindeyim ben

Milleti Hanifim muarız şebek

Erenler bir kadeh ikrâm ederek
Buyur tekbirle iç, baden dediler
Bastı zeman üzerinde giderek
Bizi sana ihvan eden dediler

Âşık İSLÂMİ ile Âşık Mahbub Haruni’nin KALIRMI BİLMEM? Diyerek yaptıkları muhabbet DÜETİ’dir Arzolunur Efendim

Âşık İSLÂMİ

Ayaklar baş başlar ayak olunca
Menzile ulaşmak olurmu bilmem

Afakı kaplayan küfrün dumanı
Gözleri kör eder zaman içinde
Olmayınca cehennemden emânı
Yer verilmemiştir imân içinde

Müjdeyi vermiştir Habîbi Nebî

Sabahı şerîfler hayırlı ola
İzini sürmeğe dünden hazırım
Dursanda bırakmaz çıkarır yola
Feragat vermeğe dünden hazırım

Dost dosta acıyı tatlı söylerde

Ey Erenler, Arifânlar, Dervişler
Bir derde giriftar oldum dün gece
Her kulun başına gelmez bu işler
Çözülmesi gayri mümkün bilmece

Bilmeceyi çözmek için çalışmak